به گزارش ایران اکونومیست به نقل از دیلی‌میل، پروژه جدید نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا نشان می‌دهد که جنگ در آب در 50 سال آینده چگونه خواهد بود؟
این طراحی‌های مفهومی توسط گروهی 20 نفره از مهندسان و دانشمندان جوان بریتانیایی صورت گرفته است.
این طرح‌های زیردریایی‌ها که براساس موجودات دریایی شبیه‌سازی شده‌اند، برای نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا طراحی شده که تصویری از چگونگی نبرد در نیم قرن آینده را به ما بدهند.
طرح‌های مفهومی ارائه شده نشان‌دهنده یک زیردریایی مادر شبیه به "سفره‌ماهی دیو" و "اژدر ماهی" است که به منظور مقابله با اهداف دشمن طراحی شده است.
این زیردریایی قادر خواهد بود تا کاوشگرهای بدون سرنشین به شکل مار ماهی که برای فرار از شناسایی دشمن مجهز به حسگرهای مختلفی هستند و به منظور انجام عملیات‌های مختلفی روانه دریا می‌شوند را رها کند.
برای طراحی این طرح‌های مفهومی از 20 جوان 16 تا 34 ساله خواسته شد تا تصور کنند که زیردریایی‌ها در سال 2051 به چه شکل خواهند بود.
سخنگوی نیروی دریایی سلطنتی گفت: بهترین و با استعدادترین مهندسان و دانشمندان جوان بریتانیا توسط نیروی دریایی سلطنتی به چالش کشیده شدند تا تصور کنند که زیردریایی‌ها در آینده به چه شکل خواهند بود و چگونه باید از آنها برای ایمن نگاه داشتن بریتانیا در دهه‌های پیش رو استفاده کرد.
این پروژه "ناتیلوس 100" نامگذاری شده است تا در صدمین سالگرد به آب انداخته شدن اولین زیردریایی هسته‌ای دنیا به نام "یو.اس.اس ناتیلوس" به بهره‌برداری برسد.
"یو.اس.اس ناتیلوس" (اس‌اس‌ان-۵۷۱) نخستین زیردریایی هسته‌ای آمریکا است. طول این زیردریایی ۳۲۰ فوت (۹۸ متر) می‌باشد. این زیردریایی در سال ۱۹۵۴ در آمریکا ساخته شد و در تاریخ ۳ مارس۱۹۸۰ میلادی، رسما بازنشسته شد.
"ناتیلوس 100" یک زیردریایی مادر خواهد بود که توانایی اعزام و فرماندهی ارتشی از کشتی‌های بدون سرنشین را خواهد داشت.
از چاپگر سه‌بعدی برای ساخت بدنه استفاده خواهد شد و مواد آلیاژی و اکرلیک به کار گرفته می‌شود که در فشار بالای 1000 متر مقاومت کرده و سر و صدا را کاهش داده و کار را برای شناسایی توسط ردیاب‌های دشمن سخت‌تر کند.
این زیردریایی تنها به 20 خدمه نیاز دارد. این یعنی یک ششم خدمه‌ای که امروزه در زیردریایی‌ها به کار گرفته می‌شوند.
سپس این 20 نفر قادر خواهند بود تا با استفاده از افکارشان این زیردریایی را کنترل کنند.
این زیردریایی با استفاده از فناوری هیبریدی (جلبک-الکتریک) و فناوری‌های هدایت توسط درایوهای تونل که شبیه یک فن بدون تیغ "دایسون" کار می‌کند، می‌تواند با سرعت بی‌سابقه‌ای تا 150 گره دریایی سفر کند.
دستگاه‌های بدون سرنشینی که به شکل مارماهی هستند، با توجه به امکاناتی که همراه خود دارند می‌توانند به تجهیزات دشمن صدمه وارد کنند یا برای جلوگیری از به دام افتادن توسط دشمن، خود را از بین ببرند.
