افشین علا در آیین بزرگداشت اولین سالگرد درگذشت مهدیه الهیقمشهای گفت: مهدیه الهی قمشهای بانویی است که تکرار نمیشود. ایشان به آتش تخلص میکرد. به راستی، آتشی بود که خود میسوخت و نور میداد.
کد خبر: ۱۶۴۵۱۶
به گزارش ایران اکونومیست؛ بزرگداشت اولین سالگرد درگذشت مهدیه الهی قمشهای عصر دیروز (۱۹ تیرماه) با حضور سید عباس صالحی (معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) ، اشرف بروجردی (رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی و معاون رییس جمهوری)، همایون امیرزاده (مشاور معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) ، نیکنام حسینپور (مشاور معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) ، مجید غلامی جلیسه (مدیرعامل خانه کتاب) ، سید محمود دعایی و افشین اعلاء و جمعی از اصحاب فرهنگ برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، اشرف بروجردی؛ رییس کتابخانه ملی و معاون رییس جمهور با بیان اینکه مهدیه الهیقمشهای برای رسیدن به حقیقت راههای بسیاری را طی کرد، گفت: در این مسیر فراز و فرود را پیش روی ما قرار دادند تا ما این وادی و خطه را بشناسم و بدانیم خداوند معرفت را در دلهای کسانی متجلی میکند که طالب حقیقت و معرفت هستند.
وی ادامه داد: علم و شناخت معرفت در قلبهای کسانی رسوخ میکند که میخواهند راه رسیدن به حقیقت ومعرفت را بدانند. راه رسیدن به مدارج کسب حقیقت؛ خدای بزرگ است. این بانوی بزرگ این راه را طی کرد و با کسب علم ودانش به حقیقت و معرفت رسید. وجود این بانوی بزرگوار و گرانقدر که در پی کسب حقیقت بود در یچهای پیش روی ما قرار میدهد که اگر میخواهیم به حقیقت برسیم راه آن، دریافت صحیح معرفت و انس با قرآن است. انس با خدا راه رسیدن به حقیقت را برای ایشان هموار میکرد.
بروجردی در پایان گفت: گامی که بانو الهیقمشهای در معرفتشناسی برداشتند میتواند برای آیندگان به خصوص برای نسل جوان ما درس خوبی باشد. این بانو از جمله کسانی است که این راه را باتلاش فراوان طی کرد تا به حقیقت برسد.
در ادامه، ساعد باقری با بیان اینکه فراموش میکنیم چه گنجهایی را از دست میدهیم، گفت: حرف زدن در مورد بانو الهی قمشهای فراوان است. اما زمانی که به بانو الهی قمشهای فکر میکنم نکتهای که توجه من را جلب میکند این است که ایشان از سرچشمه آب میخوردند.
باقری ادامه داد: این روزها مهمترین آفت مسلمانان دور افتادن از قرآن کریم و کلام خدا است. خانم الهی قمشهای به سر منشا وصل بود و مستقیم به قرآن وصل بود. از گذر حافظ هم به قرآن وصل بود.
در ادامه، فریبا ملکیان، دختر مهدیه الهی قمشهای گفت: یک سال از زمان درگذشت مادرمان میگذرد؛ یک سالی که برای ما چون صد سال بود. مادر از زندان تن برست و به معشوق ازلی و ابدی پیوست. خداوند وعده نکرده است که عزیزان ما پیوسته در کنار ما باشند.
ملیکیان ادامه داد: وقتی کودکی سه و چهار ساله بودم مادر با تلاش مستمر و پیگیر به من اشعار مولانا را یاد میداد. اگر امروز ابیات مولانا را به خاطر دارم به خاطر همان دوران است. مادرمان باور داشت از کودکی باید بچهها را با مفاهیم فاخر و کلام بلند آشنا کرد تا روحشان پیوستگی مستحکم با این ادب عرفانی و مفاهیم قرآنی بخورد. دیباچه گلستان را در هشت سالگی از حفظ خواندم. ایشان تمام تلاش خود را میکرد تا ما را با بزرگان ادب فارسی آشنا کند.
در پایان این مراسم، افشین علا، شاعر در خصوص مهدیه الهی قمشهای، بیان کرد: بانویی که تکرار نمیشود. ایشان به آتش تخلص میکرد. به راستی، آتشی بود که خود میسوخت و نور میداد. اگر او را به عنوان مولوی پژوه میشناسیم، لغلغه زبان نیست. مولاناوار نور میبخشید.
علا ادامه داد: مهدیه الهی قمشهای هرگز از پای ننشست و به همگان اثبات کرد در دین مبین اسلام زن میتواند به مرتبهای برسد که مردان غبطه او را بخورند. مهمترین دلیل نفوذ معنوی کلام او، در درجه قرآن مجید بود.
وی عنوان کرد: شاید خیلیها انتساب بانوالهی قمشهای را به پدر گرانقدرشان که زبان زد خواص اهل عرفان و عشق و دیانت بود دلیل امتیاز ایشان در بین دیگر همگنان خود بدانند. البته داشتن این پدر فرزانه که ما وصفشان را از خواص روزگار شنیدیم خود مایه افتخار است.