به گزارش سه شنبه تارنمای وزارت نفت، تحریم صادرات نفت
ایران از سال 1390 آغاز شد و قرار بود بر اساس این تحریم، صادرات نفت خام
ایران به تدریج کاهش یابد تا به شرایط نفت در برابر غذا برسیم اما توافق
ژنو در آذرماه 1392 میان ایران و 6 قدرت بزرگ جهان بر سر برنامه هسته ای،
آن را متوقف کرد.
ماههای پایانی سال 1394 پس از اجرای توافق برنامه
جامع اقدام مشترک (برجام) روندی افزایشی تولید و صادرات نفت ایران آغاز شد،
ابتدا 500 هزار بشکه و پس از آن یک میلیون بشکه صادرات نفت و میعانات گازی
ایران افزایش یافت. در برخی ماههای سال این مقدار بیشتر و برخی ماهها
کمتر بود، بعضی از کشورهای دریافت کننده نفت بیشتری از ایران بودند و بعضی
دیگر کمتر اما روند ثابت صادرات نفت ایران ادامه دارد.
یکی از اهداف
وزارت نفت پس از اجرای برجام در بخش صادرات نفت، تنوع بازارهای صادراتی و
احیای بازارهای اروپایی نفت ایران بود که توانست به این هدف دست یابد.
میزان صادران نفت ایران به بازار اروپا بعد از اجرای برجام، 300 درصد
افزایش پیدا کرده و در ماه مه (اردیبهشت- خردادماه) به نزدیک یک میلیون
بشکه در روز رسید.
صادرات نفت ایران به بازار آسیا و چهار کشور اصلی کره
جنوبی، ژاپن، هند و چین که در دوران تحریم نیز خریدار نفت ایران بودند پس
از اجرای برجام 40 درصد افزایش یافت و کشورهای آسیایی مقصد یک میلیون و 200
هزار بشکه از محمولههای نفت خام ایران در ماه مه بودند.
صادرات نفت ایران در برخی ماههای سال به یک میلیون و 600 هزار بشکه در روز میرسد.
هند
یکی از بزرگترین مشتریان نفت ایران است که با وجود برخی از مشکلات پیش
آمده در ماه مه (خرداد-تیر) نزدیک 500 هزار بشکه از ایران نفت خریداری کرد
و پیش بینی می شود سوء تفاهمهای پیش آمده درباره توسعه میدان گازی فرزاد
بی بهزودی میان 2 کشور در یک فضای تجاری برطرف شود.
با افزایش تولید و
صادرات نفت، ایران توانست به جایگاه واقعی خود در سازمان کشورهای صادرکننده
نفت (اوپک) دست یابد و در جایگاه تصمیم سازان اصلی این سازمان قرار گیرد.
بر اساس گزارش ها میزان صادرات نفت و میعانات گازی ایران به بیش از 2 میلیون و 600 هزار بشکه در روز رسیده است.