پاشازاده:فاصله فوتبال باشگاهی ما با آسیا بیرون از زمین ۱۲ گل است
پیشکسوت فوتبال ایران گفت: فاصله فوتبال باشگاهی ما با باشگاه‌های دیگر آسیا از لحاظ امکانات و شرایط خارج از زمین، ۱۲ گل است.
کد خبر: ۱۵۹۸۵۶
به گزارش ایران اکونومیست؛ مهدی پاشازاده در خصوص آنچه بر تیم های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا گذشت اظهار داشت: در بین دو تیم استقلال و پرسپولیس که بیشترین امیدها به این دو تیم می‌رفت، پرسپولیس به مرحله بعدی صعود کرد و استقلال از صعود باز ماند. در واقع از بین این دو تیم تیمی صعود کرد که در دو، سه سال گذشته ثبات بیشتری داشت. طاهری دو، سه سال است که مدیر باشگاه پرسپولیس است و برانکو هم سومین سال حضورش در این تیم بود. در حالی که استقلال در سه سال گذشته ۴ مدیر و سه سرمربی داشته است.
وی در خصوص فاصله فوتبال ایران و امارات و به طور کلی کشورهای به معنای واقعی کلمه «حرفه ای» در آسیا گفت: استقلال از العین ۶ گل خورد، اما واقعیت این است که فاصله فوتبال باشگاهی ما با کشورهای حرفه‌ای آسیا واقعا ۵-۶ گل نیست. لااقل فاصله ما در زمین و در مستطیل سبز با آنها ۵-۶ گل نیست. حتی شاید از آنها جلو هم باشیم اما ما در خارج از زمین و خارج از مستطیل سبز از کشورهای حرفه ای آسیا عقب هستیم. شاید ما بیرون از زمین ۱۲ گل از تیم های آسیایی عقب باشیم.
کارشناس فوتبال کشورمان گفت: ثبات و اصلاحات همیشه بهتر از تغییرات جواب داده و می دهد. استقلال هم باید به یک ثبات برسد. در همه ابعاد. تنها باید ضعف ها و مشکلات از بین رفته و ترمیم شود تا این تیم بتواند روزهای بهتری را به خود ببیند.
پیشکسوت فوتبال کشورمان گفت: متاسفانه زنگ خطر سالهاست که برای فوتبال ما به صدا در آمده اما ما خودمان را به خواب زده ایم. فوتبال ما در یک چرخه دور خودش می چرخد و تنها به رقابت با هم مشغولیم. اوج هدفگذاری باشگاه‌های ما قهرمانی در لیگ و بردن رقابت از تیم های داخلی است. ما هیچ برنامه آسیایی نداریم. ساز و کار رقابت با تیم های حرفه ای در شرق و غرب آسیا را نداریم. همین پرسپولیس هم که صعود کرد عملا با چه شرایطی بالا رفته؟ چرا باید خودمان را گول بزنیم؟ آیا صعود پرسپولیس مقتدرانه و بدون استفاده از چاشنی شانس در فوتبال بوده؟ این صعود هم یک پیروزی مقطعی است و باعث می شود بسیاری از ضعف ها نادیده گرفته شود.
وی در ادامه خاطر نشان ساخت: تا زمانی که فوتبال ما همچنان دولتی باشد و تنها برای فریب دادن خودمان اسم حرفه ای بر آن بگذاریم، شرایط درست نمی‌شود. آخرین بار در سال ۱۹۹۲ یک تیم ایرانی قهرمان آسیا شد و عملا ۲۵ سال از آخرین قهرمانی ما در آسیا می گذرد. اگر به همین منوال پیش برویم ۲۵ سال بعد هم رنگ قهرمانی آسیا را نمی‌بینیم. فوتبال ما باید عملا و به معنای واقعی کلمه خصوصی شود و اگر قرار است دولت در اداره فوتبال نقش داشته باشد، تنها می تواند حمایت های مالی غیر مستقیم از آن داشته باشد.
