به گزارش ایران اکونومیست به نقل از گیزمگ، محققان ناسا با کمک داده‌های مریخ‌نورد "کنجکاوی"(Curiosity) در حال رسیدن به این نتیجه هستند که سیاره سرخ در گذشته امکانات بیشتری برای وجود حیات موجودات زنده داشته است.
در شش اوت ۲۰۱۲ کاوشگر "کنجکاوی" با موفقیت در دهانه "گیل" (Gale) فرود آمد. دلیل انتخاب این گودال برای فرود کاوشگر را وجود رسوباتی در آن اعلام کرده‌اند که بر اثر وجود آب زیاد شکل گرفته است. آنچه که به کنجکاوی اجازه می‌دهد تا شواهدی از وجود نخستین ذرات اساسی در حیات میکروبی را بیابد.
حال شواهدی برای درستی این پیش‌بینی پیدا شده است. وجود حفره‌های متعدد در این دهانه نشان‌دهنده وجود دریاچه‌هایی است که نشان می‌دهند تا پیش از خشک شدنشان حیات می‌توانسته در این ناحیه از مریخ وجود داشته باشد.
با توجه به اینکه در حال حاضر هیچ آب مایعی در سطح یا نزدیک سطح مریخ وجود ندارد، محققان معتقدند حدود 3.3 میلیارد سال است که هیچ حیاتی در این سیاره وجود ندارد و این زمان با زمان خشک شدن کامل این دریاچه‌ها منطبق است.
در کنار گودال "گیل" کوهی به نام "شارپ"(Sharp) یا "آئولیس"( Aeolis ) وجود دارد که ارتفاع آن از سطح این گودال در حدود 5.5 کیلومتر است.
محققان ناسا با بررسی تصاویر ارسال شده از این کوه به این نتیجه رسیدند که با توجه به بالا بودن میزان سیلیس در قسمت‌های پایینی این کوه و تفاوت رنگ آن با قسمت‌های مرتفع‌تر، ایجاد آن نتیجه دهها میلیون سال رسوب‌گذاری دریاچه‌های این ناحیه بوده است.
وجود ترک در سنگ‌های جوان‌تر نشان می‌دهد آب‌های زیرزمینی برای مدت زیادی در این منطقه وجود داشته است.
محققان با بررسی ساختار سنگ‌های این حفره‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که به احتمال زیاد آب این دریاچه‌ها قابل نوشیدن بوده باشد و حتی در زمانی که آب آن به طور کامل تبخیر شده باز هم حجم زیادی از آب‌های زیرزمینی در این ناحیه باقی مانده است.
نتایج این تحقیق در نشریه علمی Geophysical Research Letters منتشر شده است.
