به گزارش ایران اکونومیست؛ این سحابی تلفیقی از اشعه ایکس چاندرا(با رنگ آبی) و اشعه مادون قرمز پالومار (قرمز و سبز) تشکیل شده که بقایای ابرنواختر W49B است که در فاصله 35 هزار سال نوری از زمین قرار دارد.
دمای بسیار بالای این سحابی که حدود 15 میلیون درجه سانتی‌گراد است اتم‌های آهن و نیکل موجود در آن محدوده را برانگیخته کرده و رنگ‌های مختلف سحابی را ایجاد کرده است.
در اطراف این سحابی و در قسمت‌هایی که اشعه مادون‌قرمز وجود دارد نشانه‌هایی از اتم‌های هیدروژن مشاهده شده است که نشان می‌دهد حجم بالای گاز ناشی از انفجار ابرنواختر با مقادیر زیاد و متراکمی از گاز و گرد و غبار برخورد کرده است.
این سحابی دارای پرتوهای گاما نیز هست و در صورتی که تایید شود این انفجار از نوع گامایی بوده است، نزدیکترین ابرنواختر از این نوع به زمین شناسایی شده که به محققان اجازه می‌دهد ویژگی‌های این انفجارها را بهتر بررسی کنند.
نمونه‌های مشابه این ابرنواختر میلیاردها سال نوری از زمین فاصله دارند.
انتهای پیام
