به گزارش ایران اکونومیست به نقل از روابط عمومی و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری،شبیهساز فضایی سیستمی است که سعی میکند فضای خارجی و یا تجربه پرواز فضایی در یک فضاپیما را تا حد امکان به طور واقعی، شبیهسازی کند. این موضوع شامل اتاقک شبیهسازی بر روی رمهای هیدرولیک است و به وسیله تکنولوژی رایانه، منبع آب ویژه برای شبیهسازی بی وزنی، و وسایلی که برای مطالعه فیزیک و محیط فضا بکار میرود، کنترل میشود.
در پروژه ساخت شبیه ساز فضا ؛ سه سامانه محفظه شبیهساز آزمون حرارتی خلاء، طراحی و ساخته شده است. حجم یکی از سامانهها حدود 14 مترمکعب و دو محفظه دیگر دارای حجم 5/1مترمکعب هستند .
این سامانهها دارای سپر و صفحه قرارگیری قطعات بوده و دمای آنها به وسیله لامپهای حرارتی مادون قرمز و نیتروژن مایع کنترل میشود. همچنین یک شبیهساز خورشیدی بزرگ با پرتوی تابشی به قطر یک متر و چگالی توان 1400 وات بر متر مربع طراحی و ساخته شده است .
پرتوی تابشی این سامانه خورشیدی به وسیله 9 عدد لامپ 5/2 کیلووات و آینههای بازتابنده بیضوی تولید میشود. پرتوی انرژی خورشیدی شبیهسازی شده از طریق یک پنجره اپتیکی به قطر 50 سانتیمتر به داخل محفظه فرستاده شده و در داخل محفظه با استفاده از یک آینه بزرگ سهموی موازی و به نقطه مورد نظر تابانده میشود .
این سامانه دارای فلنجها و اتصالات الکتریکی هستند. تمام قسمتهای این سامانه به وسیله نرمافزار Lab view مشاهده و کنترل میشود.
این طرح در دانشگاه شهید بهشتی و با همکاری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، سازمان فضایی ایران و پژوهشگاه فضایی به نتیجه رسیده است.