تیم ملی فوتبال بانوان با دو شکست و دو پیروزی به کار خود در مرحله مقدماتی رقابت‌های فوتبال زنان آسیا پایان داد و از صعود به مرحله بعدی رقابت‌ها باز ماند.
کد خبر: ۱۵۳۳۵۷
به گزارش ایران اکونومیست؛ دیدارهای مرحله مقدماتی رقابت‌های فوتبال قهرمانی بانوان آسیا برگزار شد و چهار تیم فیلیپین، تایلند، ویتنام و کره جنوبی از گروه‌هایشان صعود کردند تا به همراه چین، ژاپن، استرالیا و اردن که پیش از این صعودشان را قطعی کرده بودند، راهی مرحله نهایی شوند که سال ۲۰۱۸ در اردن برگزار خواهد شد. اما تیم ملی فوتبال بانوان ایران نتواست از گروهش صعود کند.
تیم ملی فوتبال بانوان ایران حدود دو سال در هیچ رویداد بین‌المللی شرکت نکرده بود و اصلا تیمِ ملی وجود نداشت و اردویی برگزار نمی‌شد. همین موضوع باعث شد تا تیم ایران سقوط ۷۳ پله‌ای در رنکینگ فیفا داشته باشد و نامش از رنکینگ فیفا خارج شود.
در اواخر سال ۹۵ بعد از فشارهای رسانه‌ای تیم ملی فوتبال بانوان تشکیل شد و در مدت زمان دو ماه با هدایت مریم آزمون خود را برای حضور در مرحله مقدماتی آسیا آماده کرد! مدت زمان دو ماه، زمانِ بسیار کمی است برای تیمی که بخواهد در قاره کهن حرف برای گفتن داشته باشد؛ آن هم رقابت با تیم هایی مانند ویتنام و میانمار که رده های ۳۳ و ۴۴ رنکینگ فیفا را در اختیار دارند.
بانوان ایران در مرحله مقدماتی رقابت‌ها در گروه D با تیم‌های ویتنام، میانمار، سنگاپور و سوریه هم گروه بودند. ایران در بازی نخست خود مقابل میانمار قرار گرفت و با نتیجه ۲ بر صفر بازی را واگذار کرد، میانماری که رنکینگ ۴۴ دنیا را در اختیار دارد. ایران در بازی دوم مقابل سنگاپور که رنکینگ ۹۲ را در اختیار دارد توانست با درخشش بازیکنان خود به ویژه قمی و قنبری که سایت AFC نیز به تمجید از آنها پرداخت، سنگاپور را شش تایی کند. تیم ملی، در بازی سوم مقابل ویتنام ابتدا با گل از روی ضربه ایستگاهیِ زیبای زهرا قنبری جلو افتاد اما در نهایت نتیجه را ۶ بر ۱ واگذار کرد و شانس صعود خود را از دست داد و در نهایت تیم ملی در آخرین بازی خود سوریه را گلباران کرد و با ۱۲ گل وداع خوبی با مقدماتی آسیا داشت، هر چند که از گروهش بالا نیامد.
دو پیروزی و دو شکست آن هم با اختلاف گل‌های فراوان برای تیم ملی ایران حرفهای بسیاری برای گفتن دارد. فوتبال بانوان ایران نشان داد پتانسیل انسانی خوبی در اختیار دارد، این را گل‌های زیبای قمی، قنبری و سایر بازیکنان نشان داد که از نظر تکنیک و تاکتیک چیزی از تیم‌های آسیایی کم ندارند اما چیزی که قابل لمس بود تجربه کمِ ملی پوشان در رویدادهای بین‌المللی و همچنین ناآمادگی بدنی آنها نسبت به حریفان بود. منطقی نیست از تیمی که تنها دو ماه تمرین کرده و در مهم ترین رویداد آسیا حضور پیدا می‌کند انتظار صعود داشت که اگر این اتفاق می‌افتاد شاهکار ملی‌پوشان بود، نه نتیجه برنامه‌ریزی.
این سوال را باید پرسید مسوول ناکامی بانوان فوتبالیست ایران در رقابت‌های مقدماتی آسیا کیست؟ بازیکنان یا مسوولان؟ آیا این تیم بعد از بازگشت به ایران بار دیگر تعطیل خواهد شد و بار دیگر نزدیک به رقابت‌های مهم آسیایی تیم را تشکیل خواهند داد تا باز هم در مدت دو ماه تیم را راهی رقابت های مهم آسیایی کنند؟ و سوال نهایی اینکه نگاه آینده فدراسیون فوتبال به بانوان خود چیست؟ آیا این تیم را حمایت خواهد کرد و یا دوباره رها می‌شود؟
فراموش هم نکنیم که دو بازیکن تیم ملی، فروغ موری و سارا قمی که بازیکنان تیم منحل شده ملوان هستند درخشش خوبی در رقابت های آسیایی داشتند و گل‌های زیبایی را برای ایران به ثمر رساندند. بازیکنانی مانند این دو در سراسر ایران بسیارند و امید آن است لیگ برتر بانوان از اهمیت ویژه‌تری برخوردار شود.
