با توجه به آغاز ماموریت بدون بازگشت "کاسینی" برای ورود به لایه‌های پایینی جو زُحل، این سوال مطرح می‌شود که چرا ناسا به دنبال نابود کردن با ارزش‌ترین سفینه فضایی موجود است.
کد خبر: ۱۵۲۸۱۰
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از دیلی میل، فضاپیمای "کاسینی" در سپتامبر امسال آخرین ماموریت خود را با ورود به فضای بخش پایینی حلقه‌های زحل آغاز خواهد کرد.
مأموریت پایان بزرگ در واقع آخرین ماموریت فضاپیمای کاسینی است که با ورود به جو ناشناخته زحل به سرعت ذوب و تبخیر و به بخشی از جو این سیاره تبدیل می‌شود.
ارل میز، رئیس پروژه کنترل کاسینی در مورد علت این تصمیم‌گیری اظهار کرد: فضاپیمای کاسینی به منظور تصویربرداری از لایه‌های پنهان سیاره زحل و قمرهای آن و همچنین اقیانوس‌های ناشناخته آن باید مأموریت بدون بازگشت خود را آغاز کند.
وی در ادامه افزود: بعضی از سفینه‌های فضایی پس از پایان ماموریت اصلی قادر به تثبیت موقعیت خود هستند، اما با توجه به ویژگی‌های سیاره زحل و پایان یافتن سوخت کاسینی امکان بازگشت آن به وضعیت پایدار وجود ندارد.
علت اصلی بی‌بازگشت بودن مأموریت کاسینی وجود بیش از ۶۲ قمر در اطراف سیاره زحل است. بزرگترین قمر این سیاره تیتان نام دارد. در مجموع با توجه به اثر گرانشی هر یک از این اقمار بر روی فضاپیمای کاسینی مسیر پیش‌بینی شده این فضاپیما بارها منحرف شده است.
با توجه به پایان یافتن سوخت این فضاپیما بازگشت به وضعیت پایدار ممکن نیست، بنابراین تنها راه ممکن استفاده حداکثری از این فضاپیما و شکار اولین تصاویر از فضای زیر سطحی و پنهان زحل است.
با پایان یافتن سوخت کاسینی وضعیت مداری این سیاره دیگر قابل پیش‌بینی نیست و با ناپایداری این فضاپیما احتمال سقوط در بعضی از ماه‌های سیاره زحل نیز افزایش می‌یابد.
