مهم ترین مسأله سال آینده باید این باشد که چگونه می‌توان هم تورم را در سطح فعلی نگه داشت و هم رشد اقتصادی ایجاد کرد.
کد خبر: ۱۵۱۲۷۵
به گزارش ایران اکونومیست؛ محسن جلال پور، رییس سابق اتاق بازرگانی ایران در کانال تلگرام خود نوشت: وصف حال اقتصاد ایران را با نگاه به سه نماگر مهم، تصویری می‌توان دریافت. وضع موجود از آن جهت كه بسترساز تحولات آینده است، برای سیاست گذاری مهم به نظر می‌رسد.
نرخ تورم:
کاهش تورم و ایجاد ثبات اقتصادی، یک دستاورد بزرگ برای اقتصاد ایران است. در 40 سال گذشته، هیچ گاه این اقتصاد در چند فصل پیاپی نتوانتسه تورم را تک رقمی نگه دارد.
دولت تلاش کرد از طریق انضباط مالی و چشم پوشی از منابع بانک مرکزی،تورم را کنترل کند. هرچند حفظ این دستاورد مهم، در سال جدید دشوار خواهد بود.
رشد اقتصادی:
بر اساس آمارهای رسمی، اقتصاد ایران در سال ١٣٩٥ رشد اقتصادی خوبی را تجربه كرد، هرچند منشأ و منبع اصلی این رشد،در بخش نفت بوده است. با استناد به آمارهای اعلام شده،در سال ١٣٩٥ یكی از بهترین عملكردهای اقتصاد ایران به ثبت رسیده است. اما از آن جا كه بخش عمده این رشد با اثرگذاری نفت حاصل آمده،شهد آن به كام بنگاه های كوچك و متوسط و بخش خصوصی شیرین نیامده است.سال آینده باید سال استفاده از ظرفیت های مغفول اقتصاد ایران باشد.بزرگ ترین ظرفیت مغفول،بخش خصوصی ایران است كه می‌تواند بخش عمده ای از بار رشد اقتصادی و اشتغال زایی را بر دوش گیرد.البته اگر این موضوع از سوی تمام اركان حاكمیت به رسمیت شناخته شود.
اشتغال:
دولت اعلام كرده كه در سال ١٣٩٥ بیش از٧٠٠ هزار شغل ایجاد كرده است. این رقم با توجه به ظرفیت های فعلی، قابل توجه است اما با نیازهای اقتصاد ایران فاصله زیادی دارد. چالش بزرگ این روزهای اقتصاد ما، ایجاد شغل است. اشتغال زایی هم، سرمایه گذاری می‌خواهد كه با وضعیت فعلی بانك ها و بازار سرمایه، بعید می‌دانم در سال های آینده معجزه ای رخ دهد.اما سؤال این است كه دولت منابع مالی برای ایجاد تحرك اقتصادی را از كجا قرار است تأمین كند؟
محقق شدن اهداف اشتغال نیاز به آزادسازی فعالیت های اقتصادی و تسهیل فضای كسب وكار است.بهبود فضای كسب و كار و میدان دادن به بخش خصوصی می‌تواند زمینه اشتغال زایی و رشد اقتصادی را فراهم آورد.
به این ترتیب، مهم ترین مسأله سال آینده باید این باشد كه چگونه می‌توان هم تورم را در سطح فعلی نگه داشت و هم رشد اقتصادی ایجاد كرد.
و قاعدتا مهم ترین سوال این خواهد بود كه دولت آینده منابع مالی مورد نیاز برای ایجاد تحرك اقتصادی را از كجا قرار است تامین كند؟ منبعی كه باعث تحریك مجدد تورم نشده و اقتصاد ایران را دوباره در چرخه موهوم " تورم بالا-رونق نسبی" گرفتار نكند.
دولت آینده باید بتواند ریل اقتصاد ایران را از ریل موهوم «تورم بالا-رونق نسبی» به ریل «تورم پایین-رشد اقتصادی بالا» منتقل كند. با توجه به ضرورت هایی كه درباره ریل گذاری سال آینده اقتصاد ایران درباره ایجاد ارتباط میان اقتصاد مقاومتی و تولید و اشتغال وجود دارد، آیا این كار امكان پذیر است؟
