باشگاه تراکتورسازی که تیم فوتبالش یکی از شانس‌های اصلی قهرمانی در لیگ شانزدهم است با اوضاع آشفته‌ای مواجه شده اما در این اوضاع مدیرعامل سرخ‌ها سکوت کرده است.
کد خبر: ۱۴۷۳۰۸
به گزارش ایران اکونومیست؛جالب‌ترین ماجرا در مورد تهدید تراکتورسازی به کسر امتیاز و محرومیت این تیم هم از پنجره زمستانی و هم از نقل و انتقالات تابستانی که می تواند کمر یک تیم را از وسط بشکند این است که:
همه در مورد تراکتورسازی حرف می زنند، از برانکو گرفته تا اسدی دبیرکل فدراسیون فوتبال، از عباسی مدیر عامل پیشین و عضو هیات مدیره امرز تا حتی حمزه یونس که پنجره‌های نقل و انتقالات را بست. از رسانه ها تا مردمی که مطلب می نویسند و با اطلاعات یا حتی بدون آن اظهار نظر می کنند، از نماینده مجلسی که وزیر را به مجلس فرا می‌خواند تا خود سلطانی فر.
همه در مورد این تهدیدها حرف می زنند و در مورد آن محرومیت ها اظهار تاسف می کنند و مقصر معرفی می کنند جز مصطفی آجورلو مدیرعامل تراکتورسازی تبریز که مسلما بااطلاع ترین فرد در این مورد است و شاید بخش زیادی از اشتباهات متوجه او باشد.
سکوت هنوز نشکسته است آجورلو از زمانی که احکام فیفا مرحله به مرحله جلو آمد و از پنجره زمستانی به درب های تابستانی و از تیم بزرگسالان به تیم های پایه رسید و حالا هم بحث احتمال کسر امتیاز دارد، سکوت پیشه کرده در حالی که همه باید سکوت کنند و به جای همه آنها خود آجورلو باید توضیح دهد که چه اتفاقی افتاده و چه اتفاقی قرار است رخ دهد. تهدید کسر امتیاز را هیچکس بهتر از آجورلو نمی تواند توضیح بدهد، هیچکس بهتر از آجورلو و مسئول تر از او برای پاسخگویی نیست و همه حرف های دیگر به کل غلط است و اشتباه.
تراکتورسازی یک تیم مهم برای فوتبال ایران است، تیمی پرطرفدار با هوادارانی پرشور و البته تیمی سازنده و بسیار قدرتمند و ریشه دار که حالا با این محرومیت ها و محدودیت ها و تهدیدها و تحدیدهای اخیر به نظر می رسد تا چند سالی آزار ببیند و سقوط کند.
در قبال این احتمال سقوط مدیرعامل محترم این باشگاه باید پاسخگو باشد، باید جلو برود، باید مسیر را صحیح پیش ببرد. مدیریت عاملی تنها برای روزهای خوب نیست. برای روزهای بد و سخت هم باید مدیر پاسخگو باشد و اگر نیست باید هیات مدیره در این رابطه واکنش نشان دهد.
هیات مدیره نظارت ندارد؟ در واقع هیات مدیره های باشگاه ها برای خوردن چلوکباب نیست، برای نظارت بر عملکرد باشگاه است، باشگاهی که بیش از همه تاریخ خود نیاز به شفاف سازی دارد و پاسخگو می‌خواهد. آجورلو قطعا بهترین مرجع است برای این روزهای تراکتورسازی، برای آرام کردن یا توضیح دادن، یا حتی برای استعفا یا برای جمع کردن مردم برای ادامه دادن.
به هر حال پاسخگویی یک اصل مهم است که این روزها نه در تراکتورسازی که در استقلال و فدراسیون فوتبال و ... هم به دلیل اشتباهات بزرگ رعایت نمی شود. این موضع برای همه مصداق دارد و برای تراکتورسازی که بیشترین محرومیت ها و محدودیت ها و تهدیدها را به خود دیده است بیشتر هم معنی پیدا می کند.
تهدید و تحدید فوتبال ملی هواداران تراکتورسازی منتظر اعلام وضعیت آجورلو هستند، آنها در انتظار پاسخگویی می مانند چرا که تهدیدهای اخیر حتی به فدراسیون فوتبال هم رسیده و شایعه هایی مبنی بر تحریم فوتبال ایران هم به گوش می رسد در نتیجه نه فقط آجورلو باید به هواداران پرشور تراکتورسازی گزارش بدهد، بلکه هم او و هم طاهری در مورد پرونده مانوئل زوزه نیز باید پاسخ های شفافی ارائه کنند.
