سامی یوسف: رییس‌جمهور ترامپ شما برای آمریکا خطرناکید نه مسلمانان
سامی یوسف در نامه‌ای به قانون وضع‌شده از سوی رییس‌جمهوری جدید آمریکا اعتراض کرده و نوشته است که این ترامپ است که برای آمریکا خطرناک است نه مسلمانان.
کد خبر: ۱۴۴۷۲۰
به گزارش ایران اکونومیست؛ سامی یوسف خواننده مسلمان که در جهان شهرت دارد در نامه ای اعتراض خود را به قانونی که دونالد ترامپ به تازگی وضع کرده و در آن ورود مردم ۷ کشور مسلمان را به مدت ۹۰ روز به آمریکا ممنوع اعلام کرده است، اعلام کرد.
متن نامه بدنی شرح است: «من یک مسلمان و یک غربی هستم. من در خاورمیانه متولد شدم و در کودکی همراه با خانواده‌ام به انگلستان آمدم. من در آنجا با ارزش‌های مثبتی که بین [فرهنگ] غرب و دین من مشترک بود، بزرگ شدم: برابری، آزادی دین، آزادی بیان، شمولیت، احترام به تنوع [فرهنگی] و توجه به افرادی که کمتر خوشبخت هستند. من با آن ارزش‌ها شکل گرفتم؛ آنها ارزش‌های من هستند. به عنوان یک مسلمان که در غرب زندگی و کار می‌کند، هرگز نیش تبعیض را حس نکردم، هرگز احساس نکردم که کنار گذاشته شده‌ام. تا الان.
با یک امضا از روی بی ملاحظگی روی تکه‌ای از کاغذ، دونالد ترامپ، رهبر قدرتمندترین کشور غربی، فرمان داده است که مسلمانان (لااقل فعلاً از کشورهای خاصی) نه تنها «دیگری» هستند، بلکه بسیار خطرناکند به‌طوری که اجازه ورود آنها به ایالات متحده، روش زندگی آمریکایی را به خطر می‌اندازد. من موافق نیستم رییس جمهور ترامپ! این شما هستید که آن را در معرض خطر قرار می‌دهید. شما با لفاظی‌های خود از زمانی که به عرصه سیاست قدم گذاشتید این کار را کرده‌اید و اکنون که قدرت واقعی دارید نیز با فرمان خود چنین می‌کنید.
شما می‌توانید سعی کنید که مطبوعات را ساکت کنید، مهاجران را بیرون نگه دارید، نام مسلمانانی را که اکنون در ایالات متحده هستند ثبت کنید و مانع از ورود آنهایی که در خارج هستند شوید، یا خدمات بهداشتی را از شهروندان خود بگیرید، اما نمی‌توانید ارزش‌های محبوب غربی را از قلب‌های آنهایی که دوستدار آنها هستند خارج کنید. به میلیون‌ها نفری بنگرید که روز بعد از به قدرت رسیدن شما در سراسر جهان برای این ارزش‌ها تظاهرات کردند. به فرودگاه‌های سرتاسر ایالات متحده در هفته گذشته بنگرید که در آنها تازه‌واردهای خارجی با تشویق و آواز و فریادهای «به خانه خوش آمدید» مورد استقبال قرار گرفتند. و بله، تابلوهای بزرگی که بار دیگر اطمینان می‌دادند: «ترامپ آمریکا نیست»
و اما هم‌کیشان مسلمان من در بخش‌های دیگر جهان، به ویژه در اروپا، چه باید بکنند؟ آیا ما می‌توانیم فقط بنشینیم و با آمیزه‌ای از ترس و سرگرمی نظاره‌گر چیزی باشیم که در آمریکا ـ که زمانی به عنوان چراغ آزادی و امید به آن نگریسته می‌شد ـ اتفاق می‌افتد؟ خیر. اکنون زمان اقدام است، زمان اینکه خودمان درباره کشور خود بیاموزیم ـ اینکه چگونه عمل می‌کند، تاریخ آن. اکنون زمان سخن گفتن است، زمان امضای طومارها، راهپیمایی برای دفاع از ارزش‌هایی که مردمانِ باوجدان آنها را گرامی می‌دارند، زمان رأی دادن در تمام انتخابات‌ها در حداقلی‌ترین شکل و در صورت امکان، سازمان‌دهی و تبدیل شدن به یک رهبر. تلاش برای رفتار توأم با شرافت و عدالت، ما می‌توانیم با جوهر دین خود هدایت شویم چرا که دین ما عشق به پروردگار و همسایه را به ما می‌آموزد، آموزه‌ای که در کانون توجه مسیحیت و یهودیت نیز قرار داد.
ممکن است تکرار پدیده عجیب رییس‌جمهور ترامپ در کشور شما، مضحک و غیرممکن به نظر برسد، اما به یاد داشته باشید که این پدیده در ایالات متحده نیز غیرممکن به نظر می‌رسید، تا اینکه خیلی دیر شد. اگر می‌خواهید از آنچه که در کشور شما ارزشمند است محافظت کنید از اتفاقی که در آنجا افتاد درس بگیرید و اقدام کنید.
ما با انتخابات آمریکا دیدیم که بی‌تفاوتی و بی‌حسی می‌تواند تبعات ویرانگری داشته باشد. اما طی چند روز، صحنه به طرز چشمگیری تغییر کرده است. اکنون ما شاهد انفعال در برابر بی‌عدالتی نیستیم؛ ما شاهد به هم پیوستن مردم با همه ادیان و نژادها و سنین هستیم، مردمی که یکدیگر را نه به‌رغم تفاوت‌هایشان، بلکه به خاطر تفاوت‌هایشان می‌پذیرند. ما شاهد یک واکنش سریع و شدید به تهدید علیه ارزش‌های اصیلی هستیم که من به عنوان بخشی از میراث اسلامی انگلیسی خود اندوخته‌ام، میراثی که در تمام ادیان مشترک است. در ۱۰ روز اخیر یک بیداری ایجاد شده است و در فرودگاه‌ها و خیابان‌های آمریکا و سراسر جهان میلیون‌ها نفر از مردم به روشنی اعلام کرده‌اند که این ارزش‌ها زنده اند و پایمال یا تسلیم زور نخواهند شد.
جهان عکس‌العمل نشان داده است زیرا آنچه در معرض خطر قرار گرفته ارزش‌هایی نیستند که فقط در قانون اساسی ایالات متحده پایه‌گذاری شده باشند، بلکه این ارزش‌ها در درونی‌ترین تار و پود چیزی که من معتقدم ما را انسان می‌کند، محترم شمرده شده‌اند. امروز ما مسلمانان غربی به تنهایی برای پذیرش و درک متقابل مبارزه نمی‌کنیم، ما توسط بسیاری از مردمان اطراف خود در جامعه پذیرفته و بالا برده شده‌ایم. و این همان غربی است که من می‌خواهم بخشی از آن باشم.
