به گزارش ایسنا این سایت افزوده است: بعد از اعلام فیلمهای بخش مسابقه جشنواره سی و یکم اداره نظارت و ارزشیابی ممیزی‌هایی را درباره‌ی برخی از آنها اعلام کرد؛ ممیزی‌هایی که برای بعضی فیلمها بیشتر و برای بعضی کمتر بود.
این ممیزی‌ها به طور طبیعی با مقاومت فیلمسازان روبرو شد اما اعلام چندباره فیلمهای رزرو و نرسیدن برخی فیلمها فشار به این فیلمسازان برای انجام ممیزی‌ها را بیشتر کرده است. یکی از این فیلمها "هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند" پوران درخشنده است که با اصلاحیه‌های گسترده‌ای که پایان‌بندی فیلم را هم در برمی‌گیرد روبرو شده؛ هر چند ظاهرا مشکل اصلی طرح موضوع قصاص در این فیلم است؛ اما درخشنده در این مورد می‌گوید:
موضوع من بحث درباره خانواده و جامعه است؛ در واقع فیلم من دارای یک موضوع روانشناختی- اجتماعی است. حرف من با جامعه‌ایست که بحث ترس از آبرو را پیش انداخته و خیلی از مسائل دارد در پس این ترس می‌گذرد و اتفاقهایی می‌افتد که متاسفانه خیلی وقت‌ها به جنایاتی می‌رسد که باید از آنها حرف بزنیم. بحث اصلی و موضوع اصلی فیلم من این است. موضوع من قصاص نیست. بحث، نگاه و حرف من طبق دغدغه‌های همیشگی‌ام، آسیبهای اجتماعی است. بحث خانواده است و جامعه. سلامت روحی و روانی جامعه مطرح است. این سلامت و امنیت در درجه اول از خانواده‌ای ناشی می‌شود که به دلیل ترس از آبرو روی خیلی چیزها سرپوش می‌گذارد و به متجاوزین این فرصت را می‌دهد که رشد کنند. وقتی به دخترش می‌گوید تو نباید حرف بزنی و ساکت باش و به کسی نگو، هرچند این واقعیت وجود دارد که اگر یک دختر حرف بزند اول انگشت اتهام به سمت خودش نشانه برود.
باید تلاشمان را بکنیم که فرصت بدهیم بچه‌هایمان حرف بزنند؛ حتی اگر بدترین اتفاقها افتاده باشد. حرف من در این رابطه است. فیلم من در ارتباط با یک بحث اجتماعی و جامعه و قربانیانی است که جامعه دارد می‌دهد و ربطی به قصاص ندارد.
درخشنده درباره اینکه مشکل اصلی اداره نظارت با فیلم چیست، اضافه می‌کند: تاکید بخش ممیزی بحث قصاص است و به نظرشان می‌رسد فیلم قصاص را زیر سوال برده در حالی که اصلا قصد فیلم این نیست. کسانی که با سینمای من آشنا هستند می‌دانند در نهایت اینقدر به آرامی از کنار خط قرمزها گذشته‌ام که به جایی برنخورد؛ چون موضوع من طرح مسئله است درباره یک بحث مهم اجتماعی. الآن هم خیلی دیر است که راجع به آن حرف می‌زنیم؛ خیلی زودتر از اینها باید حرف می‌زدیم.
درخشنده در پایان می‌گوید: امیدوارم کسانی که تصمیم‌گیرنده‌اند فیلم را با دقت ببینند و ببینند این فیلم چه چیزی را مطرح می کند. فیلم من موزاییکی است که گذشته و حال را به هم پیوند داده و کنار هم چیده و به اینجا رسیده؛ بحثهای فیلم ربطی به قصاص ندارد. این قربانی‌ای است که جامعه به علت پنهان‌کاری‌هایش باید بدهد.
