9 شبانه روز تلاش
بی وقفه در میان
آوارها و
گدازههای آتش ساختمان
پلاسکو در جستجوی
دلاور مردانی که برای کمک به
هموطنان خود، دل به آتش زده بودند، آنجا جوانی را دیدم که
میگفت رفیقش را در میان آتش
جا گذاشته است،
میگفت رفیقش پیش از حادثه
برنامههای مراسم ازدواجش را
میریخت، گریه
میکرد و
میگفت آن روز حتی
نوبت کاریاش هم نبوده او حرف از قهرمانی
میزد که برای کمک
لحظهای تأمل نکرد فراتر از قانون و
آموزشهایی که دیده بود قدم برداشت.
خبرنگاری که لحظاتی قبل از فرونشست
پلاسکو در ساختمان بود
میگوید یکی از
آتش نشانان او را به بیرون ساختمان پرت
میکند و خود در جستجوی سایر افراد به درون ساختمان
باز میگردد، چند فریم تصویر از شهید نشان
میدهد میگوید او برای نجات جان مردم جان
اش را از دست داد.
روزهای نخست پس از حادثه مادری به محل عملیات
آوار برداری آمد گریه
میکرد میگفت دو
پسر داشته است، یکی از آنها آتش نشانی در پلاسکو بوده است گریه می کند می
گوید او را تا نبیند از آنجا نمی رود، چند روز بعد روزهای پایانی عملیات
آوار برداری همسری
بالای پیکر شوهرش که قهرمان این
مرزوبوم است شیون
میکشید آنها عزیزانی را از دست داده اند که حالا عزیز ملت شده اند.
پلاسکو هرگز فراموش
نمیشود، این روزها پویشی در فضای مجازی راه افتاده است، #همه_میاییم. کاربران
مینویسند فردا (
۱۱ بهمن ۹۵) همه در مراسم تشییع و گرامی داشت قهرمانان
آتشنشان حاضر
میشویم.شماهم اگر فردا در مراسم گرامی داشت شهیدان آتشنشان حاضر میشوید، برای ما در بخش نظرات همین خبر بنویسید چه پیامی را با حضورتان قرار است برسانید؟