حفظ پیشتازی ایران در تولید نفت از یک میدان مشترک با عراق
مجری طرح توسعه میدان نفتی یادآوران تولید نفت در فاز نخست این میدان را فراتر از پیش بینی ها خواند و گفت: اکنون، میزان تولید در میدان یادآوران نسبت به طرف عراقی بیشتر است.
کد خبر: ۱۴۳۸۳۰
به گزارش ایران اکونومیست؛ با وجود تلاش های انجام شده، تولید نفت ایران در بسیاری از میدان نفت و گاز مشترک نسبت به همسایگان هنوز عقب تر است که از جمله آنها می توان به پارس جنوبی و میدان های نفتی غرب کشور اشاره کرد.
میدان یادآوران یک استثنا محسوب می شود، به گونه ای که ایران با شتاب دادن به توسعه این میدان مشترک، توانسته عراق را کنار بزند، میزان تولید نفت این میدان مشترک در ماه های گذشته به روزانه 115 هزار بشکه رسیده است.
پیشی گرفتن ایران در تولید نفت از میدان یادآوران از حدود دو سال گذشته آغاز شده که همچنان ادامه دارد.
میدان نفتی یادآوران در ١٠ کیلومتری جنوب شرقی میدان آزادگان و در حدود 70 کیلومتری جنوب غربی اهواز و شمال خرمشهر در منطقه جغرافیایی کوشک و حسینیه به صورت شمالی- جنوبی در گستره نوار مرزی کشورمان با عراق واقع شده که با میدان سندباد این کشور مشترک است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شرکت ملی نفت ایران، هادی نظرپور ضمن تشریح فرایند توسعه میدان مشترک یادآوران گفت: فاز نخست طرح توسعه این میدان به اتمام رسیده و میزان تولید این میدان از پیش بینی ها بسیار فراتر است.
وی میدان نفتی یادآوران را پیشگام میادین نفتی غرب کارون خواند و گفت: اکنون میزان تولید روزانه این میدان (115 هزار بشکه نفت در روز) نسبت به تولید طرف عراقی جلوتر است و این شاخص میدان یادآوران را از سایر میادین منطقه غرب کارون متمایز می کند.
برداشت تجمعی نفت خام از فاز نخست میدان مشترک یادآوران از ابتدای تولید تاکنون، به ٧٠ میلیون بشکه رسیده است.
شرکت ساینوپک چین پیمانکار بیع متقابل توسعه میدان نفتی یادآوران است. براساس برنامه ریزی انجام شده این میدان در سه فاز توسعه خواهد یافت که در فاز نخست برداشت نفت از این میدان باید به ٨٥ هزار بشکه در روز برسد. در فاز دوم سقف تولید از این میدان به ١٨٠ هزار بشکه در روز و در فاز سوم سقف تولید به ٣٠٠ هزار بشکه در روز می رسد.
اوایل امسال، برداشت نفت از میدان یادآوران به میزان ٨٥ هزار بشکه در روز آغاز شده که در نیمه نخست آبان ماه امسال به ١١٥ هزار بشکه در روز رسید. این رقم ٣٠ هزار بشکه بیش از تعهد میدان در فاز نخست است.