طرح توسعه سواحل مکران باید به صورت ملی دیده شود

به گزارش ایران اکونومیست؛ علی اوسط هاشمی روز چهارشنبه در نشست شورای برنامه ریزی و توسعه سیستان و بلوچستان با بیان اینکه طرح توسعه سواحل مکران نیازمند مشاور راهبردی است اظهار داشت: با توجه به اینکه تا کنون هیچ طرح ساحل و دریا محور نداشتیم، سند توسعه سواحل مکران می تواند به عنوان الگو به استان های دیگر ارائه شود.
وی با بیان اینکه سواحل مکران به دلیل موقعیت و ویژگی های راهبردی از منظر ژئوپلیتیکی، ژئواستراتژیکی و ژئواکونومیکی دارای اهمیت فراوانی است گفت: سهم سیستان و بلوچستان به دلیل موقعیت خاص از نظر دستیابی به اقیانوس هند و آبهای آزاد باید در این سند مهم به صورت ملی و وسیع دیده شود.
طرح توسعه سواحل مکران در چهار مرحله در دستور کار قرار دارد.
وی تاکید کرد: با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران به واسطه سواحل مکران و آبهای آزاد حلقه اتصال کشورهای منطقه به آسیای میانه است باید در این حلقه نقش استان به زیبایی دیده شود در صورتی که در 2 مرحله نخست طرح ایراداتی وجود دارد که باید برای رفع آنها تلاش کرد.
استاندار سیستان و بلوچستان با بیان اینکه توسعه اقتصادی باید بر پایه انسان محور و اقتصاد نرم باشد، افزود: در مرحله نخست این سند پیوست اجتماعی دیده نشده در صورتی که در پیوست اجتماعی این استان فقر زدایی مطرح است.
وی با اشاره به پهنه بندی طرح توسعه سواحل مکران گفت: در این زمینه بازنگری نیاز است به گونه ای که فضاهای نظامی در پهنه اقتصادی و گردشگری باید جابجا شوند همانگونه که در دهه 70 تاکید شد پادگان های نظامی از محدوده شهرها خارج شود.
وی با بیان اینکه استعداد سواحل مکران از جاسک تا چابهار می تواند زمینه ساز توسعه کشور شود گفت: یکی از مهمترین ویژگی های سند توسعه سواحل مکران باید دیده شدن برجستگی نیاز ملی و منطقه ای به سواحل باشد.
هاشمی گفت: از آنجایی که وجه قالب و سرمایه آورترین صنعت در سواحل توریسم و گردشگری است این صنعت به عنوان یکی از نیازهای نرم باید مورد توجه جدی قرار گیرد زیرا قوی تر از صنعت پتروشیمی محسوب می شود.
وی با بیان اینکه باید شهرهای اقماری پشتیبان توسعه سواحل مکران باشند افزود: در تصویب این سند باید توجه شود که چه تحولی را برای کشور و منطقه به همراه دارد.
وی گفت: همچنین از آنجایی که ایران چهارراه اینترنت منطقه است در بخش نرم افزاری طرح باید سهم این بخش مورد توجه قرار گیرد.
جنوب خاور ایران یا استان پهناور و راهبردی سیستان و بلوچستان در شمال دریای مکران و باختر کشورهای افغانستان و پاکستان قرار گرفته است.
سیستان و بلوچستان سرزمین اسطوره ها، حماسه ها، کانون گردهمایی شهرنشینی و پل پیوند آسیای باختری با هند و چین و گذرگاه کاروان های بزرگ بازرگانی از جمله راههای زمینی و دریایی جاده ابریشم بوده است.
در این راستا سواحل مکران سیستان و بلوچستان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا قرار گرفتن این منطقه در آغاز راه های زمینی از روزگاران کهن جایگاه سیاسی، نظامی و اقتصادی ویژه ای داشته است.
استان پهناور سیستان و بلوچستان در مسیر 2 کریدور از سه کریدور ترانزیتی بزرگ دنیا قرار دارد که این امر منطقه مکران را به عنوان جاده ترانزیتی طرح توسعه جنوب شرق مطرح می کند.
سواحل مکران در جنوب خاور ایران، به دلیل ویژگی های راهبردی آن از منظر ژئوپلیتیکی، ژئواستراتژیکی و ژئواکونومیکی دارای اهمیت فراوانی است به گونه ای که دسترسی به منابع غنی انرژی، تسلط بر مهمترین مسیر انتقال انرژی و کالا در سطح جهان، موقعیت راهبردی برای دسترسی کشورهای محصور در خشکی در آسیای مرکزی، قفقاز و افغانستان به آبهای آزاد از موقعیت های این منطقه است.
همچنین، قابلیت مناسب سواحل مکران برای ایجاد بندرگاهها و ترمینال های وسیع تجاری و تبدیل آن به کانون ورود و خروج کالا از طریق جاده های شمالی جنوبی، جاده شرقی جنوبی و جاده جنوبی غربی بین چابهار و آسیای مرکزی، قفقاز، روسیه و اروپا، قابلیت های مناسب توریستی آن برای تبدیل شدن به یک پایگاه توریستی زمستانی و امکان ایجاد پایگاههای نظامی در سواحل مکران و گسترش قدرت مانور ایران در آبهای فراملی بخشی دیگر از ویژگی های این منطقه است.
بدون تردید توسعه و عمران سواحل مکران برای جمهوری اسلامی ایران دارای منافع راهبردی متعدد و مهمی از نظر اقتصادی، سیاسی و نظامی است زیرا بارور کردن قابلیت های این سواحل مهم منجر به افزایش وزن و منزلت ژئوپلیتیکی ایران در سطح منطقه و حتی جهان می شود.
بندر چابهار یکی از چهارراه های اصلی کریدور جنوبی تجارت جهانی محسوب می شود به طوری که این بندر به دلیل موقعیت راهبردی خود و دستیابی به آبهای آزاد بین المللی جایگاه ویژه ای در مبادلات بین ایران و سایر نقاط منطقه دارد.