تفریح و امور فرهنگی قطعا یکی از الزامات نشاط هر جامعه است؛ اما این
موضوع زمانی اهمیت ویژه‌تری پیدا می‌کند که بودجه تفریح در سبد هزینه
«کارگران» به عنوان آسیب‌پذیرترین قشر جامعه، مطرح می‌شود. در این میان
قطعا تفریح و فرهنگ در زندگی هر انسان، جایگاه ویژه‌ای دارد که برآیند آن،
ایجاد نشاط در جامعه است و این مهم، در زندگی اقشار آسیب‌پذیر جامعه به
ویژه شاغلان مشاغل سخت و زیان‌آور، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
اما با تمام این اوصاف، بر اساس آمار مراجع رسمی کشور، سهم امور فرهنگی در هزینه سبد خانوار به ویژه زندگی کارگران که درگیر آثار روانی ناشی از کار هستند، بسیار ناچیز برآورد می شود.
طبق آخرین گزارش مرکز آمار ایران، از شاخص قیمت کالاها و خدمات مصرفی (تورم) در آذرماه، سهم تفریح و فرهنگ در بودجه خانوارهای شهری فقط ۵.۱ درصد است که البته بانک مرکزی آماری منتشر کرده که نشان می‌دهد مردم ایران در سال ۱۳۹۴ معادل فقط ۲ درصد از درآمد خود را به تفریح و امور فرهنگی پرداخته‌اند.
در حال حاضر حداقل مزد کارگر ۸۱۲ هزار تومان است که محاسبه سهم ۵.۱ درصدی بودجه تفریح و فرهنگ در یک خانواده کارگری، ۴۱ هزار و ۴۱۲ تومان می‌شود. البته میانگین بودجه فرهنگی برای خانواده‌های کارگری، ۱۸ هزار تومان برآورد شده؛ اما واقعیت این است که چه تفریحی وجود دارد تا با صرف ۴۱ هزار تومان در ماه امکان پذیر باشد؟
در حالی مقابله با آسیب های اجتماعی و تقویت بنیه فرهنگی خانواده ها مورد تاکید همیشگی مسئولان و مدیران فرهنگی کشور بوده و هست که با این سهم اندک امور فرهنگی در سبد هزینه کارگران، گرایش به خرید ابزارهای ارزان قیمت، اما نامناسب به لحاظ فرهنگی یکی از گزینه های خانواده ها محسوب می شود.
با این حال حدود یکماه پیش وزیر کار با اشاره به اینکه دولت آثار روحی و روانی ناشی از کار را مدنظر قرار داده و دراین زمینه اقداماتی را آغاز کرده، گفت: برای اینکه بتوانیم کار جامعه کارگری سالم بماند اقداماتی در زمینه سنجش سلامت آنان شروع شده است. وی همچنین از پیش بینی برنامه‌های فرهنگی و ورزشی دولت برای بازنشستگان جامعه کارگری کشور خبر داد.
