به گزارش ایران اکونومیست به نقل از نیچر، عنکبوت‌ها از طریق عبور دادن محلولی از جنس پروتئین از درون یک لوله بسیار باریک، تار خود را تولید می‌کنند. در این فرآیند به دلیل فشار زیاد لوله، مولکول‌های پروتئین با یکدیگر پیوند برقرار کرده و یک تار محکم را تشکیل می‌دهند.
ابزار تولید شده توسط محققان نیز با استفاده از سازو کار مشابه، دو پروتئین طبیعی را که در بدن عنکبوت‌ها وجود دارد، با یکدیگر ترکیب کرده و ماده‌ای حاصل می شود که استحکام آن نزدیک به تار عنکبوت است. این ماده جدید، قابلیت تجزیه در محیط زیست را دارد و تولید آن بسیار ارزان تمام می‌شود. البته هنوز این ماده قابلیت تولید انبوه را ندارد. در واقع فعلا تنها یک نمونه از دستگاه تولید تارعنکبوت موجود است و این ابزار تنها یک کیلومتر تار تولید کرده است.
تار عنکبوت در قطر مساوی، پنج برابر محکم تر از فولاد است، قابلیت کشش خوبی دارد، طول عمر آن زیاد است، ضد آب است و حتی قابلیت استفاده از آن در ساخت قلب مصنوعی نیز وجود دارد. متداول‌ترین کاربرد بالقوه تار عنکبوت در ساخت پارچه‌های بسیار محکم است که کاربردهای فراوانی در صنایع نظامی و تجاری دارد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Chemical Biology منتشر شده است.
