اختلاف های نفتی-گازی روسیه و بلاروس بر سر بدهی انباشت شده و همچنین درخواست کاهش قیمت، افزایش یافته و مسکو در تازه ترین تصمیم از کاهش میزان صادرات نفت به همسایه خود خبر داده است.
کد خبر: ۱۴۱۲۹۸
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از خبرگزاری خانه ملت؛ وزارت انرژی فدراسیون روسیه برنامه جدید فروش نفت با حجم چهار میلیون تن در فصل اول (سه ماهه) به جای 4،5 میلیون را در سال 2017 اعلام کرد.
خبرگزاری ریانووستی روز دوشنبه به نقل از منابع خبری نوشت: بلاروس نارضایتی خود را از این اقدام اعلام کرده است.
اگر اجرای این تصمیم تا پایان سال جاری میلادی ادامه یابد، بلاروس به جای 18 میلیون تن، 16 میلیون تن نفت از روسیه دریافت خواهد کرد.
هنوز وزارت انرژی روسیه در این باره اظهار نظر نکرده است.
بلاروس نفت خریداری شده از روسیه و دیگر کشورها را در پالایشگاههای خود به فرآورده های مختلف تبدیل کرده که بخش اصلی آن صادر می شود و از این راه درآمد ارزی کسب می کند.
پایگاه رادیو اسپوتنیک هم نوشته است: مسکو و مینسک نتوانستند تا پایان سال 2016 بر سر بدهی بلاروس برای خرید گاز از روسیه به توافق برسند.
بنا به این گزارش، بلاروس در حالیکه بدهی های انباشته شده گازی دارد و از ماه ژانویه تا پایان نوامبر 2016 به حدود 425 میلیون دلار رسیده، همچنان کاهش قیمت را درخواست می کند.
مسکو نیز با ادغام معامله گازی و نفتی به جای 5،3 میلیون تن وعده داده شده، حجم نفت صادراتی به بلاروس را به 3،5 میلیون تن کاهش داد و ماه دسامبر و اکتبر هم سه میلیون تن شد.
هر چند ماه اکتبر دو طرف بدون ورود به جزییات، اعلام مصالحه کردند. اما تاکنون مساله حل نشده است.
اواخر سال 2016 نیز بلاروس اعلام کرد که در پی راه حل مسالمت آمیز برای خرید نفت و گاز از روسیه است و تا پایان فصل اول صادراتی 2017 نیز راه آن پیدا خواهد شد و مذاکرات هم ادامه دارد.
به گزارش ایرنا، روابط دوستانه مینسک و مسکو بر سر مسائل حوزه انرژی تحت تاثیر قرار گرفته است.
اواخر شهریور ماه نیز اختلاف نظر بر سر بهای گاز صادراتی روسیه به بلاروس سبب اعتراض کم سابقه الکساندر لوکاشنکو رئیس جمهوری این کشور شد که اعلام کرد، هیچ فشاری را در این باره تحمل نمی کند.
رئیس جمهوری بلاروس با متهم کردن مسکو به اعمال فشار اقتصادی بر مینسک، گفت: روسیه در این زمینه فشار وارد می کند که سبب شده است دو کشور درباره تعیین بهای گاز به توافق نرسند.
وی افزود: روسیه صادرات نفت به بلاروس را کاهش داده و ما این را به عنوان فشار تلقی می کنیم که نه من و نه بلاروسی ها حاضر به پذیرش این فشار نیستیم.
بلاروس در جمع کشورهای برآمده از فروپاشی شوروی که سال 1991 رخ داد، نزدیک ترین روابط اقتصادی و سیاسی را با روسیه دارد و حتی سال 1998 توافق نامه تلاش برای اتحاد دو دولت را امضا کردند و همچنین تردد شهروندان روسی و بلاروسی در مرزها آزاد است.
از سوی دیگر، لوکاشنکو نیز همیشه بر اهمیت حفظ روابط مینسک با مسکو در برابر توسعه همکاری ها با غرب تاکید می کند.
17 مهرماه نیز اعلام شد که بلاروس در چارچوب تنوع بخشی به منابع تامین نفت خود که بیشتر به روسیه متکی است، افزون بر تصمیم خرید از ونزوئلا، خواهان معامله نفتی با ایران نیز شده است.
خبرگزاری نویینی بلاروس به نقل از لوکاشنکو نوشت: مذاکرات در حال انجام با ایران پس از طولانی شدن رایزنی های نفتی با روسیه، آغاز شد.
وی افزود: اکنون دولت بلاروس ماموریت یافته، منابع جایگزین نفت روسیه را پیدا کند و از سوی دیگر طرح ساخت خط لوله نفتی از دریای بالتیک و نوسازی پالایشگاه نووپلوتسکی را نیز بررسی کند.
به گزارش رسانه های روسی، بلاروس در مذاکرات با روسیه و دیگر کشورهای نفتی، سیاست دریافت تخفیف نسبت به قیمت جهانی را پیگیری می کند که همین موضوع سبب شده است ماهها مذاکرات با مسکو بی نتیجه بماند.
رسانه های روس نیز نوشته اند که مقام های بلاروس بر این باورند از مرزهای غربی روسیه در برابر حضور نظامی غرب دفاع می کنند و به همین دلیل انتظار دارند نفت را با بهای پائین تری خریداری کنند، در حالیکه مقام های روسی اعلام کرده اند، تخفیف های داده شده به برخی مشتریان سبب شده، نسبت به قیمت جهانی سالانه بیش از دو میلیارد و 200 میلیون دلار کمتر درآمد نفتی کسب کنند.
