مکمل‌های غذایی در بیماران دیابتی

به گزارش ایران اکونومیست؛ در دیابت تیپ 1، به علت تخریب سلول‌های تولید‌کننده انسولین، بدن توانایی تولید این هورمون به میزان کافی را از دست می‌دهد. این بیماری شایع‌ترین بیماری غدد درون‌ریز در کودکان و نوجوانان است. در دیابت تیپ 2 علاوه بر این که بدن ممکن است توانایی تولید انسولین به میزان کافی را از دست بدهد، سلول‌های ماهیچه،کبد و بافت چربی نسبت به انسولین مقاوم می‌شوند.
 
برخی مکمل‌های غذایی می‌توانند با برخی زیان‌های قند خون بالا مقابله کنند و برخی دیگر می‌توانند در کنترل قند خون، نقش پشتیبان داشته باشند. گاهی اوقات نیز افراد دیابتی به دلیل بیماری یا عادت‌های نادرست تغذیه‌ای که تاکنون داشته‌اند، دچار کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی باشند که باید با مصرف مکمل‌ها مطمئن شد این مواد مغذی اصلی به بدنشان می‌رسد.
 
یکی از مواد معدنی مورد نیاز بدن کروم است که در سال‌های اخیر تحقیقات زیادی درباره با تأثیر آن بر میزان قندخون افراد دیابتی انجام گرفته است. در بیشتر این مطالعات، تأثیر کروم بر کاهش قندخون به اثبات رسیده است. مکانیسم دقیق تأثیر کروم روی قند خون مشخص نیست، ولی بعضی محققان اعتقاد دارند کروم باعث افزایش حساسیت عضلات بدن نسبت به انسولین شده و از این طریق باعث کاهش قندخون می‌شود. مصرف کروم در افراد دیابتی باعث کاهش چربی و تری‌گلیسرید خون هم می‌شود.
 
منیزیم از دیگر مواد معدنی مورد نیاز بدن است که موجب کاهش مقاومت به انسولین و نیز کاهش فشارخون می‌شود. در واقع منیزیوم نیز همانند کروم، حساسیت سلول‌ها به انسولین را بیشتر کرده و باعث عملکرد بهتر انسولین در بدن می‌شود.
 
زینک نیز یک ماده معدنی است که مقدار آن در افراد دیابتی کمتر از دیگران است. این کمبود ممکن است به خاطر کم بودن مقدار جذب روی یا افزایش دفع آن در بیماران دیابتی باشد. هنوز علت دقیق بروز این دو حالت در میان دیابتی‌ها مشخص نیست، ولی در هر حال این دو عامل سبب کاهش میزان زینک در بدن افراد دیابتی می‌شود. مصرف زینک با بالا بردن مقاومت بدن در پیشگیری از طولانی شدن بهبود زخم‌های سطحی در دیابتی‌ها مؤثر است.
 
از ویتامین‌های ضروری و مورد نیاز بدن که در افراد دیابتی باید با احتیاط بیشتری مصرف شود ویتامین C است. مقدار مورد نیاز روزانه بدن به این ویتامین حدود 90 میلی‌گرم است.
 
کسانی که از دوز بالای ویتامین C استفاده می‌کنند، ممکن است دچار افزایش عوارض عروقی شوند، بنابراین نباید در مصرف این مکمل زیاده‌روی کرد.
 
کلسیم نیز در حفظ و نگهداری استخوان‌ها و تقویت آنها نقش بسیار تعیین‌کننده‌ای دارد. این مادة معدنی در تولید انسولین به لوزالمعده کمک می‌کند .
 
اگر از متفورمین برای درمان دیابت استفاده می‌شود، ممکن است بیمار دچار کاهش جذب اسید فولیک و ویتامین B12 شود. مصرف روزانه 1200 میلی‌گرم مکمل کلسیم می‌تواند با این مشکل مقابله کند.
 
و در نهایت این که بر‌اساس آخرین تحقیقات صورت گرفته، مصرف مکمل‌های حاوی کوآنزیم Q 10 که در تولید انرژی در سلول‌ها نقشی بسیار حیاتی دارد، در افراد مبتلا به دیابت نوع 2، به کنترل فشار و قند خون کمک می‌کند. معمولا 100 میلی‌گرم از این مکمل به عنوان حداقل دوز مصرفی روزانه تجویز می‌شود که باید در سه وعده مصرف شود.