پیش بینی زودهنگام زوال عقل از روی آثار نقاشی

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از تلگراف، این ادعا توسط متخصصانی مطرح شده است که آثاری از هنرمندان بزرگ از کلود مونه، بنیان گذار امپرسیونیسم گرفته تا ویلم دو کونینگ از هنرمندان معاصر اکسپرسیونیست را مورد بررسی و تحلیل قرار داده اند.
مونه بدون هیچ گونه آثار ظاهری از اختلال عصبی گذران عمر می کرد، اما درباره کونینگ پزشکان یک دهه قبل از مرگ وی در سال 1997 میلادی، ابتلای او را به بیماری آلزایمر تشخیص دادند.
متخصصان دانشگاه لیورپول، بیش از 2 هزار اثر نقاشی متعلق به هفت هنرمند مشهور را مورد بررسی قرار دادند و در آثار هنرمندانی که مبتلا به آلزایمر شدند، تغییرات پیش رونده ای را مشاهده کردند. این تغییرات در آثاری که متعلق به سنین 40 سالگی نقاشان است، به طور قابل توجهی مشهود بود.
معیار مورد توجه محققان، الگوهای هندسی بود که در آثار این هنرمندان در ابعاد و اندازه های مختلف تکرار می شد. این الگوها هنگام ترسیم شاخه های درختان، رودخانه ها و ساحل دریا کاملا قابل مشاهده هستند.
محققان برای انجام این تحقیقات از یک نرم افزار تصویربرداری دیجیتالی استفاده کردند که قادر است معیار محاسباتی موسوم به تراکم فراکتال را در آثار مختلف یک هنرمند، ارزیابی و مقایسه کند.
هنرمندانی که در این تحقیقات آثار آنها مورد بررسی قرار گرفته است، شامل مونه، پیکاسو و چاگال هستند که بدون هرگونه بیماری مغزی به سنین کهنسالی رسیدند؛ همچنین دالی و موریسو که دچار پارکینسون شدند و کونینگ و بروکس که دچار آلزایمر شدند.
گرچه مشخص نیست این یافته ها در حال حاضر تا چه اندازه در تشخیص زودهنگام ابتلا به زوال شناختی موثر باشد، اما تشخیص علائم ابتلا از روی آثار هنری و پیش از بروز علائم اولیه، به خودی خود یافته ای مهم است.
به رغم پیشرفت علم در زمینه پیشگیری و درمان زوال عقل، آمار مرکز بین المللی آلزایمر نشان می دهد که در حال حاضر 47 میلیون نفر در سراسر جهان به زوال عقل مبتلا هستند و این تعداد تا سال 2050 میلادی، به 131.5 میلیون نفر به ویژه در کشورهای در حال توسعه می رسد.
محققان دانشگاه کالیفرنیا در سان فرانسیسکو چاقی، باریک شدن شریان کاروتید، سطح پایین تحصیلات، افسردگی، فشار خون بالا، کم تحرکی، استعمال دخانیات، ضعف بدنی، سطح بالای اسید آمینه و دیابت نوع 2 را به عنوان مهمترین عوامل خطر ساز و ایجاد کننده آلزایمر برشمرده اند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Neuropsychology منتشر شده است.