به گزارش ایران اکونومیست؛ این کهکشان که به نام ESO 350-40 نیز شناخته شده، بخشی از یک گروه کهکشان در فاصله بیش از 400 سال نوری از زمین در صورت‌فلکی سنگ‌تراش است.
در تصویر تلسکوپ فضایی هابل از این کهکشان می‌توان دو کهکشان دیگر را نیز در سمت چپ آن مشاهده کرد. حلقه حاشیه بزرگ کهکشان چرخ ارابه تا بیش از 100 هزار سال نوری گسترش یافته و شامل مناطق ستاره‌ساز و مملو از ستارگان به شدت درخشان و بزرگ است.
شکل این کهکشان در نتیجه اختلال گرانشی ناشی از عبور یک کهکشان کوچک‌تر از میان کهکشان بزرگتر ایجاد شده که گاز و غبار بین ستاره‌ای را فشرده ساخته و منجر به حرکت موج‌وار شکل‌گیری ستاره در سطح یک حوضچه شده است.
