اسکن‌های مغزی نشان داده است که دویدن مانند فعالیت های پیچیده‌ای همچون ساز زدن بر روی ساختار و کارایی مغز تاثیر می‌گذارد.
کد خبر: ۱۳۷۶۹۸
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از Science daily، مغز دوندگان بیش از مغز کسانی که نمیدوند ارتباطات داخل بین نواحی مختلف برقرار می‌کند. این مساله باعث می‌شود که دوندگان کارایی شناختی بالاتری داشته باشند و توانایی آنها در تصمیم گیری و برنامه‌ریزی بیشتر باشد.
محققان دانشگاه آریزونا اسکن‌های مغزی افراد دونده با غیر دونده را با هم مقایسه کردند و دریافتند که ارتباطات داخل مغز در دوندگان بیشتر است.
مدیر این تحقیقات می‌گوید: در سال‌های اخیر تحقیقات مختلف نشان داده است که ورزش و فعالیت فیزیکی می‌تواند تاثیر مثبتی بر مغز داشته باشد. برای ما این سوال پیش آمد که ورزش چه تغییراتی در مغز ایجاد می‌کند. بررسی‌ها نشان داده است که فعالیت‌هایی همچون ساز زدن که نیازمند هماهنگی چشم و دست هستند یا بازی کردن گلف همین تغییرات را در مغز ایجاد می‌کنند.
مشکلات شناختی معمولا بعد از افزایش سن در سالمندان ایجاد می‌شود و باعث ایجاد بیماری‌هایی همچون آلزایمر می‌شود.
