به گزارش ایران اکونومیست به نقل از دیلی میل، پرواز فضایی زیر مداری در واقع رسیدن به مرز فضا از نقطه پرتاب است، اما تفاوت آن با پروازهای فضایی معمولی به این صورت است که هواپیما چرخشی را در مدار انجام نداده و دوباره به جو زمین باز می‌گردد.
این هواپیمای مفهومی احتمالا قادر به حمل صدها مسافر در صندلی‌های پیشرفته و با قابلیت نگهداری مسافران در حین پرواز زیر مداری است.
سازمان فضایی ناسا در حال حاضر نمونه‌های ساخته شده در مقیاس کوچک این هواپیما را مورد آزمایش قرار می‌دهد.
طراحی این هواپیما به صورت بال ترکیبی با بدنه است که با ایجاد ساختاری محکم، پایداری بدنه را در پروازهای طولانی‌مدت و پر تنش فراهم می‌کند.
طبق پیش‌بینی مهندسان ناسا سرعت این هواپیما تا حدی زیاد است که امکان پرواز دو ساعته از نیویورک تا لندن را فراهم می‌سازد.
جان گارسیا مانسیلا، مهندس طراحی صنعتی پیشرفته ناسا و مدیر پروژه ساخت این هواپیما عنوان کرد: یکی از کاربردهای این هواپیما ارسال توریست به فضا تحت عنوان سفر فضایی ارزان قیمت است.
وی در ادامه افزود: سیستم رانش هواپیمای هایپرجت ناسا به صورت موتورهای دمنده هوا است که قدرت کافی برای رسیدن به ارتفاع 18 کیلومتری از سطح زمین با سرعت تقریبی سه برابر صوت را فراهم می‌کند.
حداکثر سرعت مورد نظر برای هواپیمای هایپرسونیک ناسا 4000 کیلومتر در ساعت است، این سرعت یعنی تجربه پرواز سه ساعته از لس‌آنجلس به سیدنی است.
موتور طراحی شده برای هواپیمای فضایی از نوع رم‌جت چرخشی با قابلیت مکش هوا و تبدیل به راکت است.
موتورهای رم‌جت این هواپیما پس از رسیدن به سرعت سه "ماخ" به راکت تبدیل می‌شوند و با تزریق اکسیژن مایع به محفظه خروج هوا، رانش مورد نیاز برای پرواز تا مدار زمین را تامین می‌کنند.
