محققان موسسه ماکس پلانک آلمان میگویند که انسان ممکن است مغز بزرگ خود را تا حدودی مدیون یک اشتباه تایپی در کد ژنتیکی باشد.
کد خبر: ۱۳۶۵۶۲
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از بی.بی.سی، این جهش همچنین در نخستیهایی مانند نئاندرتالها و دنیسووانها هم مشاهده شده است، اما در شامپانزهها که نزدیکترین خویشاوند انسان محسوب میشوند، وجود ندارد.
با تکامل انسانهای اولیه، مغز آنها به تدریج بزرگتر و پیچیدهتر شد که میتواند اطلاعات زیادی را نگهداری و پردازش کند.
سال گذشته دانشمندان از کشف یک ژن انسان خبر دادند که فکر می کنند عامل بزرگ شدن بخش مهمی از مغز به نام نئوکورتکس باشد. به اعتقاد آنها این ژن پنج یا شش میلیون سال قبل، پس از جدا شدن مسیر تکامل انسان از شامپانزه پدیدار شده است.
محققان اکنون یک تغییر کوچک - جهشی نقطهای - در دیانای را شناسایی کردهاند که به نظر می رسد عملکرد این ژن را عوض کرده و جرقه فرآیند گسترش نئوکورتکس را زده باشد.
این تغییر احتمالا راه رشد چشمگیر مغز را با افزایش شمار سلولها در نئوکورتکس باز کرده است.
به گفته محققان، یک جهش نقطهای در یک ژن منحصر به انسان، امکان رشد و نمو آن دسته از سلولهای بنیادی که مغز را بزرگ میکند، فراهم کرده است و این تغییر که در نقشه ژنتیکی همه انسانها وجود دارد، به نظر میرسد که باعث مزیتی فوقالعاده در روند انتخاب طبیعی شده است.
وزن متوسط مغز شامپانزه ۳۸۴ گرم و وزن متوسط مغز انسان امروزی ۱۳۵۲ گرم است.
مغز انسان امروزی قادر به جمعآوری، ذخیره و پردازش اطلاعات زیاد و تحویل این اطلاعات در یک آن است؛ میتواند مسائل را حل کند و افکار انتزاعی خلق کند و تصویر بسازد.
با این حال مغز بزرگ انرژی زیادی مصرف میکند و تولد را مشکلتر میکند.
اجداد انسان بین دو تا شش میلیون سال قبل شروع به راه رفتن عمودی و استفاده از ابزارهای ساده کردند. در این دوره طولانی، اندازه مغز آنها به تدریج بیشتر شد. آنها در اطراف جهان پراکنده و با محیط های متفاوت و تازه روبرو شدند.
از ۸۰۰ هزار سال قبل به این سوی، اندازه مغز آنها باز هم شروع به رشد کرد که راز بقای آنها در جهانی درحال دگرگونی بود.
با این حال هنوز سوالهای زیادی در مورد چگونگی بزرگ شدن مغز انسان وجود دارد.
ممکن است که پیدایش این ژن یکی از تغییرات فراوان ژنتیکی بوده باشد که انسان را تبدیل به موجودی هوشمند با توانایی اندیشیدن کرد.