رشد 24 برابری کمیت تولید علم ایران طی 15 سال

به گزارش ایران اکونومیست؛  دکتر دهقانی اظهار کرد: بررسی جایگاه دنیا، کشورهای اسلامی و ایران درتولیدات علمی در شش حوزه موضوعی مختلف علوم کشاورزی، فنی و مهندسی، علوم پزشکی و سلامت، علوم انسانی، علوم طبیعی و علوم اجتماعی نشان می‌دهد که میزان رشد کشورهای اسلامی و بخصوص ایران در 15 سال اخیر در مقایسه با دنیا نیز قابل توجه است. در حوزه علوم کشاورزی میزان رشد دنیا برابر با 81 درصد بوده؛ درحالی‌که در کشورهای اسلامی این میزان 433 درصد و در ایران 1535 درصد بوده است.

وی افزود: در حوزه مهندسی و فنی میزان رشد دنیا در 15 سال برابر با 238 درصد و برای کشورهای اسلامی 1053 درصد و برای ایران 3753 درصد است. در حوزه موضوعی علوم انسانی رشد علم دنیا منفی یک درصد، ولی در کشورهای اسلامی این میزان رشد برابر با 1053 درصد و برای ایران 5750 درصد بوده است.

سرپرست ISC تصریح کرد: در حوزه علوم پزشکی و سلامت میزان رشد تولیدات علم در دنیا برابر با 79 درصد و برای کشورهای اسلامی 523 درصد و برای ایران 2464 درصد، در حوزه علوم طبیعی میزان رشد علم در دنیا 73 درصد و در کشورهای اسلامی 580 درصد و ایران 1492 درصد و در نهایت در حوزه علوم اجتماعی میزان رشد علم دنیا برابر با 83 درصد و در کشورهای اسلامی 953 درصد و ایران 1416 درصد بوده است.

وی ادامه داد: همچنین میزان تولیدات علم دنیا در تمام حوزه‌های موضوعی رشد 87 درصد بوده، درحالی که این میزان برای کشورهای اسلامی برابر با 638 درصد و برای ایران 2067 درصد بوده است و این به معنای آن است که میزان رشد علم در کشورهای اسلامی بیش از 7 برابر دنیا و میزان رشد تولید علم 24 برابر دنیاست.

سرپرست ISC خاطرنشان کرد:  لازم به ذکر است که سهم تولید علم کشورهای اسلامی در سال 2000 برابر با 1.8 درصد بود که در سال 2015 به 7.2 درصد یعنی 4 برابر افزایش یافته است. همچنین سهم تولید علم ایران در دنیا در سال 2000 برابر با 0.1 درصد بود که درسال 2015 به 1.5 درصد یعنی 15 برابر افزایش یافته است.

بر اساس اعلام پایگاه استنادی علوم جهان اسلام، دکتر دهقانی خاطرنشان کرد: تعداد مدارک یا کمیت تولید علم تنها یکی از شاخص‌های رشد و توسعه علمی کشور بوده و رشد کمیت تولید علم از شروط لازم برای توسعه علمی است، اما شرط کافی نیست. در توسعه علمی توجه و تاکید به سایر شاخص‌ها از جمله کیفیت تولیدات علمی و استنادات، مشارکت و دیپلماسی علمی، اثرگذاری فناورانه علم، اثرگذاری نوآورانه علم و اثرگذاری اقتصادی علم اهمیت زیادی دارد. بنابراین تکیه صرف به کمیت تولید علم باعث توسعه علمی نخواهد شد.