حامد پیرسیاوش استاد ایرانی دانشگاه مریلند آمریکا با همکاری محققان دانشگاه ام آی تی الگوریتمی را ابداع کرده که برای شبیه سازی لحظاتی در آینده با استفاده از عکس های ثابت قابل استفاده است.
کد خبر: ۱۳۵۳۳۷
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از پی سی ورلد، اگر چه ظرفیت مغز انسان برای خیال پردازی نامحدود است، اما هوش مصنوعی تا بدان حد پیشرفت کرده که می تواند با بررسی تصاویر و محتوای آنها در این زمینه رقابت کند و حدس های قریب به یقینی در مورد آینده بزند.
این استاد ایرانی و محققان آزمایشگاه هوش مصنوعی و علوم رایانه دانشگاه ام آی تی الگوریتم هوش مصنوعی جدیدی را برای تهیه ویدئوهای کوتاه حاوی شبیه سازی آینده از رویدادهای قابل مشاهده در عکس های ثابت ابداع کرده اند. به عنوان مثال این الگوریتم بعد از مشاهده تعدادی عکس از امواج ساحلی ویدئویی کوتاه تولید کرده که نشان می دهد موجی ساحلی آرامش ساحل را بر هم می زند.
این الگوریتم با بررسی عکس هایی از بازی گلف نیز لحظات بعدی انجام این بازی توسط افراد را در قالب ویدئویی کوتاه به نمایش گذارده است. Carl Vondrick دانشجوی دکتری دانشگاه ام آی تی در این مورد می گوید این موفقیت نشانگر درک عمیق هوش مصنوعی از شرایط حال است، زیرا در غیر این صورت پیش بینی آینده ممکن نخواهد بود.
این محققان دو گروه از شبکه های عصبی را برای تکمیل این تحقیق ابداع کرده و به کار گرفته اند.شبکه عصبی اول برای تولید ویدئو و شبکه دوم برای متمایز سازی آنچه که واقعی است و آنچه که بازسازی می شود به کار گرفته می شود. هوش مصنوعی طراحی شده به تدریج قابلیت طراحی ویدئوهای شبیه سازی شده را تا بدان حد بالا می برد که صحنه های پیش بینی شده در ویدئوها شباهت کاملی به صحنه های واقعی برگرفته از عکس ها داشته باشند..
با تداوم فعالیت هوش مصنوعی و افزایش خودآموزی و توان درک آن ویدئوهای تولید شده که آینده را پیش بینی می کنند حتی ۲۰ درصد واقعی تر از ویدئوهای تهیه شده از عکس های واقعی از حال هستند.
البته نباید انتظار داشت که در آینده نزدیک این فناوری منجر به تولید ویدئوهای طولانی حاوی پیشگویی آینده شود. فعلا از این طریق ویدئوهای ۱.۵ ثانیه ای تولید می شود ولی امید می رود در آینده این زمان بیشتر شود. از مدل سازی مذکور می توان برای شناسایی ناهنجارها و شرایط غیرعادی امنیتی و کشف برخی اشیا و اجزا در تصاویر که در حالت عادی قابل شناسایی نیستند، استفاده کرد.
حامد پیرسیاوش استاد ایرانی دانشگاه مریلند که در اجرای این تحقیق همکاری داشته، مدرک کارشناسی خود در رشته مهندسی برق را در سال ۲۰۰۳ از دانشگاه علم و صنعت ایران و مدرک کارشناسی ارشد خود در همین رشته را در سال ۲۰۰۶ از دانشگاه شریف دریافت کرده است. وی در سال ۲۰۱۲ از رشته علوم رایانه در دانشگاه کالیفرنیا فارغ التحصیل شده است.
