چه شد که پس ازمدت‌ها به صحنه تئاتر برگشتید و بازی در نمایش «هاروی» را پذیرفتید؟
نخستین نمایشی که در آن بازی کردم به سال 77 برمی‌گردد و با یک وقفه 15 ساله در سال 92 در دومین نمایشم بازی کردم. هاروی سومین نمایشی است که در آن بازی می‌کنم. مهم‌ترین موضوعی که سبب شد ایفای نقش در این نمایش را قبول کنم، نقشم و جذابیت آن بود.
نقش «ویتا» و زنانگی این نقش را خیلی دوست دارم. در جلسه اولی هم که با خانم آرام‌نیا داشتم خیلی راغب بودم که در این نمایش بازی کنم.
ظاهرا سال 91 «هاروی» به کارگردانی ملودی آرام‌نیا نمایشنامه‌خوانی شده و بهاره رهنما نقش «ویتا» را خوانده است. برای پذیرش این نقش با بهاره رهنما هم مشورت کردید؟
خانم رهنما به دلیل مشغله کاری فرصت نکرد که این نقش را بازی کند. اتفاقا با ایشان صحبت کردم و او از مشوق‌های اصلی من بود تا این نقش را بازی کنم.
شما بیشتر در آثار کمدی ایفای نقش می‌کنید و به جز دو سه اثر مانند «زیر نور ماه» بازی در آثار غیرکمدی در کارنامه شما به چشم نمی‌خورد. شما خودتان تمایل دارید در آثار کمدی بازی کنید؟
درست است که بیشتر در آثار کمدی ایفای نقش کرده‌ام و به صورت پراکنده در کارهای جدی حضور داشته‌ام، اما تصمیمی برای بازی در آثار صرفا کمدی نداشتم، بلکه خود نقش برایم اهمیت دارد. از سوی دیگر، اصولا در فضای سینما و تلویزیون و تئاتر ما به این صورت است که وقتی شما در یک ژانر برای مثال کمدی جا می‌افتید، اغلب پیشنهادها برای ایفای نقش در همان ژانر است. ولی فکر می‌کنم دلیل انتخاب من توسط خانم آرام‌نیا، کارگردان نمایش هاروی، برای ایفای نقش ویتا، صرف این نبوده که کار کمدی انجام می‌دهم، بلکه این نقش ریزه‌کاری های زیادی دارد و صرفا کمدی نیست و خود نمایشنامه هم صرفا کمدی نیست.
پس حاضرید در سریال، فیلم یا نمایش جدی هم بازی کنید؟
بله، به شرط این‌که نمایشنامه یا فیلمنامه خوبی داشته باشد. دوست دارم نقشی که بازی می‌کنم شخصیت‌پردازی خوبی داشته باشد.
و محبوب‌ترین نمایشنامه‌ای که خوانده‌اید و دوست دارید در آن بازی کنید ...؟
سوال سختی است. اجازه دهید فکر کنم.
اگر اجازه بدهید سوال بعدی‌ام را بپرسم و در پایان به این پرسش برگردیم. نمایشنامه «هاروی» بیش از 60 سال پیش نوشته شده است. اما در نمایش می‌بینیم که تأکید زیادی به استفاده از تلفن همراه و فضای مجازی می‌شود و تنها ویتا و بردارش موبایل ندارند. این تأکید استفاده از فضای مجازی چه دلیلی دارد؟
این پرسش را باید از خود کارگردان بپرسید. ولی فکر می‌کنم استفاده از تلفن‌های همراه هوشمند به امروزی شدن کار خیلی کمک می‌کند و برای مخاطب هم باورپذیر است. از طرف دیگر، همیشه آدم‌ها در طول تاریخ درگیر یک چیزی بوده‌اند تا خودشان را سرگرم کنند و از واقعیت‌های روزانه فرار کنند و شاید کارگردان ترجیح داده است، این فرار از زندگی روزمره را با پناه بردن به زندگی مجازی نشان دهد.
بازی در تئاتر سخت‌تر است یا سینما و تلویزیون؟
به نظرم بین سینما، تلویزیون و تئاتر صفت تفضیلی «تر» جایگاه چندانی ندارد. در تئاتر اتفاق در لحظه می‌افتد و بازی شما در آن لحظه دیده می‌شود و بازیگر در صورت اشتباه فرصت جبران ندارد. همچنین در چند شب متوالی یک نقش را بازی می‌کنی و به چیزهای جدیدی دست می‌یابی. اما در سینما وتلویزیون این فرصت دست نمی‌دهد که با اجرای چندباره یک نقش، همه ظرایف آن را کشف کنی.
ازسوی دیگر، اندازه بازی در تئاتر با سینما وتلویزیون تفاوت دارد؛ یعنی بازی در صحنه پررنگ‌تر و درشت‌تر از جلوی دوربین است و در صورت انجام این کار، بازی بازیگر جلوی دوربین اغراق‌آمیز به نظر می‌رسد.
برای شما کدام راحت‌تر است، تئاتر یا سینما و تلویزیون؟
برای من واقعا فرقی نمی‌کند.
شما پیش‌تر در حوزه کودک نیز فعال بودید. قصد ندارید به این حوزه برگردید؟
نه متأسفانه، البته یک کودک دارم که مشغول بزرگ کردن او هستم (با خنده) و فعلا کار کودکم این است. ولی امیدوارم روزی بتوانم کار خوبی برای گروه سنی کودک بنویسم. برای این‌که احساس می‌کنم آثاری که برای این گروه سنی ساخته می‌شود آنقدرها جذاب نیستند و کودکان ما به انیمیشن‌های خارجی پناه می‌برند که کیفیت بهتری از آثار ما دارند. امیدوارم کارهایی که برای بچه‌ها ساخته می‌شود آنقدر جذاب باشد که بچه‌ها نخواهند فیلم یا سریال گروه سنی بزرگسال ببینند.
تا به حال شده از همسرتان، مهراب قاسم‌خانی بخواهید که نقشی را برای شما بنویسد؟
نه، مهراب خودش می‌گوید دوست دارد در کارهایی که می‌نویسد من هم بازی کنم و از آنجا که مهراب قاسم‌خانی نه به حرف من بلکه ثابت کرده که نویسنده خوبی است، دوست دارم در فیلمنامه‌هایی که می‌نویسد حضور داشته باشم. ولی تا به حال نشده از او خواهش کنم نقشی را برای من بنویسد. ولی از زمانی که خدا به ما یک پسر داده، از مهراب خواسته‌ام در کارهایی که با هم به صورت مشترک حضور داریم، نقش مرا کمتر بنویسد تا بتوانم به وظایف مادری‌ام بیشتر برسم.
و محبوب‌ترین نمایشنامه و نقشی که دوست دارید در تئاتر بازی کنید؟
اجازه بدهید فکر کنم.... واقعا حضور ذهن ندارم. بنویسید که حضور ذهن ندارد. (با خنده)
آرامش در خانواده
«ویتا» در نمایش هاروی، خانمی است که خانواده و روابط خانوادگی‌اش با برادر و دخترش برایش اهمیت زیادی دارد. در عین حال به عنوان فردی که سن و سالی گذرانده، خیلی به خودش می‌رسد، ولی تمام دغدغه و نگرانی‌هایش دختر و برادرش است. او به دنبال راهی برای ارتباط بین این دو نفر به شکل درست است و می‌خواهد آرامش را در خانواده برقرار کند.
