به گزارش ایران اکونومیست به نقل از یو.دبلیو.نیوز، هر کدام از رده بندی‌هایی که در جهان منتشر می‌شوند نقاط ضعف خاص خود را دارند و به نظر می‌رسد با نزدیک شدن به پایان فصل رده‌بندی دانشگاه‌ها در سال 2016، مسئولان مراکز مختلف اعلام رتبه‌بندی دانشگاه‌ها این نقاط ضعف را شناسایی کرده اند و به دنبال متدهای مناسب‌تری برای این کار هستند.
جمیل سالمی مسئول سابق برنامه حمایتی بانک جهانی برای آموزش عالی گفت: مهمترین فاکتوری که برای رده‌بندی‌های آینده در نظر گرفته خواهد شد میزان نوآوری و پشتیبانی از طرح‌های ابتکاری خواهد بود.
وی افزود: از سال 2000 دانشگاه‌های جهان در بیش از 20 کشور برنامه‌های حمایتی خود را برای طرح‌های نوآورانه آغاز کرده‌اند و مجموعا بیش از 40 میلیارد دلار در این زمینه سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
سالمی خاطرنشان کرد: این طرح‌های حمایتی به منزله سوخت موشک هستند و می‌توانند به روند رشد علمی دانشگاه‌ها سرعت بسیار زیادی بدهند.
علاوه بر این طرح‌ها عوامل دیگری نیز باید در رده‌بندی‌های دانشگاه‌ها اعمال شوند که در ذیل مهمترین عوامل را می‌بینید.
1- بررسی حداکثری مراکز دانشگاهی
در بسیاری از رده‌بندی‌های گذشته صرفا دانشگاه‌های برتر جهانی معرفی می‌شدند و نهایتا 100 یا 200 دانشگاه برتر رتبه‌بندی می‌شدند در حالیکه بیش از 20 هزار مرکز دانشگاهی در سراسر جهان وجود دارند و بررسی یک درصد از دانشگاه‌های جهان به هیچ عنوان نمی‌تواند یک بررسی جامع و همه‌جانبه باشد.
وبسایت تخصصی Times higher education در حال حاضر این روند را با اعلام رده‌بندی 916 مرکز دانشگاهی از سراسر جهان بهبود داده است و اعلام کرده برای سال‌های آینده تعداد را به 2000 دانشگاه افزایش خواهد داد.
2- رده بندی موضوعی
یکی از مشکلاتی که در رده‌بندی‌های گذشته در نظر گرفته نشده این است که می‌توان دانشگاه‌ها را در رشته‌ها و زمینه‌های مختلف رده‌بندی کرد و با توجه به اینکه هر دانشگاهی نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارد، زمانی که رده‌بندی به صورت کلی اعلام می‌شود این عوامل مورد غفلت واقع می‌شوند. در حال حاضر بهترین رده‌بندی موضوعی هشت زمینه را پوشش داده است و این تعداد در آینده نزدیک افزایش چشمگیری خواهد داشت.
3- رده بندی منطقه‌ای
مسلما دانشگاه‌های هر منطقه بیشترین رقابت را با دانشگاه‌هایی دارند که در همان محدوده جغرافیایی واقع شده‌اند و این موضوع باید در رده بندی‌های آتی مد نظر باشد. برای مثال دانشگاه‌های آمریکای جنوبی، آسیا و آفریقا از نظر فرهنگ و جغرافیا با دیگر مناطق متفاوتند و باید یک رده‌بندی منطقه‌ای هم برای آنها انجام شود.
گسترش اینترنت و فضای مجازی علاوه بر ایجاد سهولت در اطلاع‌رسانی سبب شده که رقابت بین دانشگاه‌ها افزایش پیدا کند چرا که اخبار هر دانشگاه به سرعت از طریق وبسایت‌های خبری منعکس می‌شود و مسلما با گذشت زمان، تاثیر اینترنت بر رده‌بندی دانشگاه‌های جهان نیز اجتناب ناپذیر خواهد بود.
