آیا صنعت نساجی کشور وارد مرحله جدیدی خواهد شد

به گزارش روز یکشنبه خبرنگار ایران اکونومیست؛ صنعت نساجی و پوشاک ایران در سال های پس از انقلاب دوره های پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته، مسائل و مشکلات این صنعت باعث شد تا در اوایل دهه 70 این حوزه با بحران های بسیاری مواجه شود که تداوم این وضعیت منجر به تعطیلی و ورشکستی بسیاری از واحدهای تولیدی در آن سال ها شد.
مجموع صادرات نساجی کشور در سال گذشته، ۶۱۵ میلیون و ۹۰۰ هزار دلار برآورد شده است که در مقایسه با یک سال قبل از آن افت هفت درصدی را نشان می دهد.
با نگاهی به آمارهای جهانی در سال های گذشته می توان به سهم اندک ایران در این عرصه پی برد، صنعت پوشاك با 423 ميليارد دلار صادرات در سال 2013، بيش از 55 درصد از صادرات صنایع نساجی و پوشاك جهان و چهار درصد از صادرات کالاهای صنعتی جهان و 5.2 درصد کل محصولات صادراتی جهان را شامل می شود، بر این اساس صادرات پوشاک کشور با 64 میلیون دلار سهم 2 صدم درصدی صادرات پوشاک جهان را از آن خود کرده است .
ارزش بازار مصرف پوشاک جهان ۱۲۰۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۲ بوده که پیش بینی می شود، در سال ۲۰۲۵ از مرز ۲۰۰۰ میلیارد دلار خواهد گذشت. ۷۵ درصد از بازار مصرف پوشاک جهان در اختیار اتحادیه اروپا، آمریکا، چین و ژاپن می باشد که در مجموع 1.3 جمعیت جهان را دارند.
در سال 2011 میلادی نیز تولید ناخالص داخلی ایران بالغ بر 480 میلیارد دلار بود که حدود یک درصد از آن مربوطه به ارزش‌ افزوده صنایع نساجی، پوشاک و چرم می‌باشد.
برخی کارشناسان می گویند: قاچاق پوشاک به کشور  4.5 تا 6.5 میلیارد دلار است که 85 درصد آن از مرزهای جنوبی کشور صورت می¬گیرد که عمدتاً از کشورهای چین، ویتنام، بنگلادش و هند وارد می شود و شاید 17 تا 18 درصد پوشاک قاچاق از کشور ترکیه باشد.
کارشاسنان مسائلی چون واردات بی رویه و قاچاق از مبادی غيرقانونی، واردات بی رویه از مناطق آزاد کشور، فقدان مواد اوليه متنوع و باکيفيت، هزینه های بالای شبکه توزیع، شبکه عرضه بسيار سنتی و ناکارآمد، شبکه فروش سازمان نيافته و متفرقه، نبود وجود فروشگاه های زنجيره ای تخصصی، فقدان سيستمی جامع جهت شفافيت و کنترل گردش کالا در سطح توليد و توزیع، کاهش حاشيه سود و توان رقابت پذیری که منجر به عدم تمایل به سرمایه گذاری شده است، عرضه برندهای خارجی رسمی و غير رسمی بدون ضابطه مشخص و محدودیت در طراحی و نوآوری از مشکلات کنونی صنعت پوشاک عنوان می کنند. 
بر اساس برخی گزارش ها؛ سالانه حدود 2 میلیارد و 600 میلیون دلار پوشاک به سمت ایران هدایت می ¬شود، در حالی¬که ۲۰ هزار واحد صنفی دوزندگی در ایران فعالیت دارند و این واحدها برای ۳۰۰ هزار نفر شغل ایجاد کرده است که ناچارند در شرایط نابرابر با برندهای خارجی رقابت کنند.
با توجه به آنچه گفته شد، به نظر می رسد طرح راه اندازی شهرک پوشاک که مراحل عملیاتی شدن ایده آن از دو سال پیش در حال انجام است علاوه بر توسعه کسب و کار زمینه اشتغالزایی را فراهم کند.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی اخیرا با اشاره به ایجاد شهرک پوشاک و ایجاد آزمایشگاه کنترل کیفیت صادرات پوشاک گفته است: ظرفیت ایجاد اشتغال در صنعت پوشاک تا ۱.۵ میلیون نفر است.
علی ربیعی گفت: دسته بندی خدمات اشتغال زا یکی از مصوبات شورای عالی اشتغال است که در حال حاضر حدود 550 هزار نفر در این صنعت شاغل هستند.
وی با بیان اینکه ظرفیت ایجاد اشتغال در صنعت پوشاک تا 1.5 میلیون نفر است گفت: باید بنگاه‌های فعال در صنعت پوشاک را بزرگ کرد. وجود بنگاه‌های کوچک در صنعت پوشاک یکی از آسیب‌های بزرگ است.
شهرک پوشاک قرار است در نزدیکی فرودگاه امام خمینی(ره) و با همکاری سازمان فنی و حرفه ای دانشگاه امیرکبیر، انجمن صنفی صنعت پوشاک و سازمان‌های بین‌المللی راه اندازی شود.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اشاره به ایجاد آزمایشگاه کنترل کیفیت صادرات گفت: در همین راستا یک انیستیتو آموزش کارگاهی و طراحی در صنعت پوشاک طی ماه آینده در مشهد رونمایی خواهد شد.
بر اساس آمارهایی که وزیر تعاون داده است، در حال حاضر 2  درصد صادرات کشور در حوزه پوشاک مربوط به کت و شلوار و لباس‌های رسمی است، در مقابل بیش از 90 درصد صادرات صنعت پوشاک در بخش لباس‌های غیررسمی است. 
در شهرک پوشاک که هنوز به درستی مشخص نیست چه زمانی راه اندازی می شود، قرار است حدود سه هزار واحد تولیدی پوشاک از شهر تهران خارج شوند، اشتغالزایی 200 هزار نفر از اهداف ایجاد این شهرک است.