مجید موافق قدیری در گفتوگو با خبرنگار ایران اکونومیست از رایزنی جهت تشکیل فدراسیون خوراک دام آسیا از سوی ایران با مشارکت شرکتهای معتبر، انجمنهای تخصصی مرتبط با صنعت خوراک دام در آسیا و سازمانهای بینالمللی خبر داد.
وی گفت: فدراسیون خوراک دام آسیا باهدف مشارکت مؤثر و بیشتر در فرآیند تصمیم سازی، استفاده بهینه از منابع و حفظ محیطزیست، بررسی مسائل و مشکلات صنعت خوراک دام، انتقال دانش و تجربه کشورها در زمینه مسائل مختلف و مرتبط با حلقههای مختلف صنعت خوراک دام، طیور و آبزیان تشکیل میشود.
عضو کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی ایران بابیان اینکه از بیست کشور اول تولیدکننده خوراک دام دنیا، 8 کشور و در بین ده کشور اول دنیا سه کشور چین، هند، و ژاپن در قاره آسیا قرار دارد گفت: در سال گذشته حدود یک میلیارد تن خوراک دام صنعتی در دنیا تولید شد که سهم آسیا بیش از 30 درصد جهان، معادل 360 میلیون تن است.
موافق قدیری تأکید کرد: آسیا با تولید 151 میلیون تن خوراک طیور، 40 میلیون تن خوراک نشخوارکنندگان، 27 میلیون تن خوراک آبزیان، 500 هزار تن خوراک اسب، 128 میلیون تن خوراک خوک و 1.7 میلیون تن خوراک حیوانات خانگی بزرگترین تولیدکننده خوراک دام صنعتی در میان قارههای دیگر جهان است.
این فعال اقتصادی افزود: در منطقه خاورمیانه حدود 26 میلیون تن انواع خوراک دام تولید میشود که سهم خوراک صنعتی طیور، نشخوارکنندگان، آبزیان و اسب در این آمار به ترتیب 17.6 – 7.1 –0.7 – 0.2 میلیون تن است.
وی با اشاره به اینکه تشکیل این فدراسیون سبب ایجاد همافزایی در پیشبرد فعالیتهای انجمن صنایع خوراک دام، طیور و آبزیان ایران خواهد شد، اظهار کرد: با توجه بهسرعت تغییر و تحولات در عرصه جهانی و موضوعات مربوط به جهانیشدن که سبب حادتر شدن رقابتهای بینالمللی در عرصه اقتصادی میشود، بهطور مسلم، این "همافزایی" سرعت تحقق نتایج مورد انتظار را سرعت میبخشد.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: به همین منظور رایزنیهای متعددی با انجمن صنایع خوراک دام کشورهای مطرح تولید کننده خوراک دام در آسیا ازجمله هند، ژاپن، اندونزی، تایلند، ویتنام و فیلیپین در حال انجام است و با برنامه ریزیهای صورت گرفته بنا داریم تا با کشورهای چین، آفریقای جنوبی، آلمان، بلژیک و هلند برای حمایت از تشکیل این فدراسیون در فدراسیون جهانی خوراک دام رایزنی شود.
موافق قدیری تاکید کرد: مهمترین مسئله ای که در زمان کنونی پسا تحریم باید مدنظر داشته باشیم آمادگی برای فضای جدید بین المللی است که برای اقتصاد کشور فراهمشده و چگونگی استفاده از این فضا برای حل مشکلات تاریخی ساختار اقتصادی است که باید موردتوجه قرار گیرد.