مهر که می آید خیابان های تهران از همیشه شلوغ تر می شود. حدود دو
میلیون دانش آموز و دانشجو و معلم در یک حرکت هماهنگ صبح ها قبل از ساعت ۸
وارد خیابان ها می شوند و در یک ساعت مشخص دوباره به خانه هایشان باز می
گردند.
خیابان های پایتخت تابستان ها خلوت و بدون ترافیک نیست اما افزایش ۲۵ درصدی سفرهای آموزشی در برخی مواقع خیابان های تهران را قفل و ساعات انتظار برای رسیدن به مقصد را طولانی تر می کند.
شهر از هفته ها قبل به حالت آماده باش در می آید و برنامه ریزی هایی برای کاهش بار ترافیکی انجام می شود.
سردار سید تیمور حسینی رئیس پلیس راهور تهران بزرگ در خصوص برنامه های پلیس راهور برای ترافیکی آموزشی پایتخت، گفت: افزایش بار ترافیکی و تردد روزانه نزدیک به ۱.۸ میلیون محصل نیازمند تمهیدات ویژه پلیس است. یکی از این تمهیدات، حضور پلیس در مراکز آموزشی حداقل در دو هفته نخست مهر است. کنترل خودروهای غیرمجاز و ممانعت از جابجایی دانش آموزان و نظارت بر عملکرد سرویس های مدارس که شامل کنترل معاینه فنی، بیمه نامه و کارت صلاحیت خودروهای سرویس مدارس می شود از جمله فعالیت های دیگر پلیس راهور است.
وی با بیان اینکه بیشتر سفرهای پاییزی آموزشی است یا سفرهایی که به‌طور غیر مستقیم به واسطه آغاز سال تحصیلی انجام می‌شود گفت: صنف‌هایی مانند پوشاک، نوشت افزار، کلاس‌های کمک آموزشی و... که به واسطه آغاز سال تحصیلی مخاطبانشان افزایش پیدا می‌کند در افزایش ترافیک پاییزی تاثیر گذار هستند.
رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ با اشاره به اینکه به‌صورت طبیعی تعداد سفرهای ۶ ماه دوم نسبت به ۶ ماه اول سال افزایش پیدا می‌کند گفت: ترافیک مهر ماه امسال نسبت به ترافیک سال گذشته در زمان مشابه افزایش داشته است. هر سال تقاضای سفر نسبت به سال گذشته در تهران افزوده می‌شود. همچنین تمرکز مراکز اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در تهران به‌طور طبیعی تولید سفر می‌کند.
به اعتقاد کارشناسان حوزه ترافیک ظرفیت خیابان‌های شهر تهران همچون یک لیوان پر از آب، از حجم خودروهای عبوری اشباع و تکمیل شده است و با اضافه شدن خودروهای جدید، همانند قطرات اضافه سرریز از لیوان پرآب، باعث می‌شود ترافیک از یک خیابان به معابر مجاور پس بزند.
سید هادی هاشمی کارشناس حوزه ترافیک نیز با بیان اینکه مشکل ترافیک تهران را با حمل‌ونقل عمومی می‌توان حل کرد، گفت: حمل و نقل عمومی یکپارچه؛ یعنی سفرهای مردم قابل برنامه‌ریزی باشد. امروزه در تهران حدود ۲۰ میلیون جابه‌جایی در طول روز داریم. از این میزان ۱۰ میلیون جابه‌جایی با وسایل نقلیه عمومی صورت می‌گیرد و ۱۰ میلیون سفر درون‌شهری نیز با وسیله نقلیه شخصی انجام می‌گیرد. اگر بتوان حمل و نقل عمومی را به گونه‌ای گسترش داد که تمامی حجم ۲۰ میلیونی سفرهای درون‌شهری را پوشش دهد بخش زیادی از مسئله ترافیک شهر تهران حل خواهد شد.
به گفته وی، در شهر تهران به استثنای مساحت کوچه‌ها و پیاده‌روها، ۳۴ میلیون مترمربع فضای عبور و مرور ویژه سواره‌رو وجود دارد. همچنین پارکینگ‌های عمومی حدود ۶ میلیون مترمربع از سطح شهر را به خود اختصاص داده است.
هاشمی اضافه کرد: هر دستگاه خودرو نیاز به ۴۹ متر مربع فضا برای تردد دارد. اگر بخواهیم به یک ماشین با سرعت ۳۰ کیلومتر که در اصطلاح مهندسی ترافیک سرعت اشباع است، به آنها فضای عبور دهیم، نشان می‌دهد ظرفیت معابر ما برای ۸۲۶ هزار وسیله نقلیه است. وی با تاکید بر اینکه دو لاین خیابان‌های شهر تهران همیشه زیر پارک وسایل نقلیه است که استعداد ۲۸۰ هزار وسیله نقلیه را گرفته است، گفت: اگر این میزان خودرو را از ظرفیت معابر شهر تهران که معادل ۸۲۶ هزار است کم کنیم چیزی حدود ۵۶۰ هزار دستگاه می‌ماند.
این کارشناس ترافیک با تاکید بر اینکه معابر تهران برای ۵۶۰ هزار دستگاه وسیله نقلیه با سرعت ۳۰ کیلومتر بر ساعت ظرفیت دارد، گفت: ۴ میلیون خودرو در تهران تردد می‌کنند؛ این یعنی در بهترین حالت ۳.۷ برابر ماشین در تهران داریم. این رقم یعنی بحران، فاجعه، یعنی شهر آبستن حوادث. بعد پیک ترافیک تشکیل می‌شود. در تلاقی سفرهایمان صبح و عصر و هر زمانی که شروع سفرهایمان تلاقی پیدا کند؛ چهار ساعت پیک ترافیک در صبح داریم و حدود چهار ساعت و نیم پیک ترافیک در عصر داریم. این موضوع به این معنی است که توقف، حرکت، توقف و حرکت. این توقف حرکت‌ها منجر به طولانی شدن زمان سفرها می‌شود، مصرف سوخت بالا می‌رود، استهلاک بالا می‌رود، هزاران تن آلودگی بیشتر از ترافیک روان اضافه می‌شود و به شهر تحمیل می‌شود. در نتیجه تهران همیشه زیر چتری از غبار و آلودگی قرار گرفته است.
