به گزارش ایران اکونومیست به نقل از گیزمودو، این تصویر ترکیبی زمان‌گریز، توسط شبکه‌ای از 58 دوربین SkySentinel Allsky ثبت شده که در آمریکا، کانادا، تایوان، هند، برزیل، استرالیا و سایر کشورها قرار دارند.
این دوربین‌ها بطور 24 ساعته در هفت روز هفته به ثبت تصویر می‌پردازند و همه داده‌ها را در یک سرور در دانشگاه آپلود می‌کنند. دوربین‌های مذکور توسط آزمایشگاه‌های ملی ساندیا برای نظارت بر شهاب‌سنگها و سایر رویدادهای جوی مستقر شده‌اند.
دانشجویان همچنین از این فعالیت برای کمک به ارتقای نرم‌افزار سیستم دوربین به منظور بهبود دقت آن استفاده کردند.
این تصویر به ارائه بینش تازه‌ای از بارش شهابی برساووشی پرداخته که معمولا از زمین ناظر آن هستیم.
بارش شهابی برساووشی یکی از مهم‌ترین بارش‌های شهابی سالیانه است. بیشینه نرخ ساعتی سرسویی این بارش غالبا در حدود ۱۰۰ است. این بارش شهابی از توده ذرات برجای‌مانده از دنباله‌دار سوئیفت‌تاتل به وجود می‌آید و معمولاً از ۲۷ تیر تا سوم شهریور (بیش از یک ماه) فعال است که بازه زمانی بلندی برای یک بارش شهابی به‌شمار می‌آید.
اوج این بارش شهابی معمولاً هرساله در حدود 22 مرداد روی می‌دهد. کانون این بارش در صورت فلکی ذات‌الکرسی و در نزدیکی مرز آن با صورت فلکی برساووش واقع شده‌است، ولی در گذشته که اندازه‌گیری و سنجش دقیق مکان نورباران بارش‌های شهابی میسر نبود، اخترشناسان مکان کانون این بارش را در برساووش می‌دانستند و به همین دلیل آن را برساووشی نام‌گذاری کردند. به دلیل سنت پابرجایی نام‌ها در اخترشناسی، این نام نیز همچون بسیاری موارد دیگر تا به امروز حفظ شده و باقی‌مانده‌است.
