این
طلایی ترین مدال برنزی بود که در طول تاریخ المپیک گرفته ایم. اغراق نیست.
اصلاً یادتان می آید آخرین باری که برای دیدن مسابقه دختر ورزشکاری از این
سرزمین تا چهار صبح بیدار ماندید به کدام قرن تعلق دارد؟
واکنش ها به مدال برنز «کیمیا علیزاده» هنوز طوفانی است. پرشور. درست مثل مبارزه های این دختر که نامش جاودانه شد. چند واکنش به این پیروزی در فضای مجازی جلب توجه کرد:
1- دکتر «حسن روحانی»
در پیامی پرمهر که کمتر نمونه آن را دیده بودیم، نوشت:« دخترم کیمیا، همه
مردم بویژه بانوان ایران زمین را شاد کردی؛ شادی همیشگی را برایت
آرزومندم». روحانی یک پسر و سه دختر دارد. شاید به واسطه همین از واژه «
دخترم» استفاده کرده است. «کیمیا» این روزها دختر همه خانواده های ایرانی
است، حتی رئیس جمهور!
2- «هر
ضربه ای که تو زدی، پاسخی بود به جمله تحقیرآمیز؛ چون تو دختری». این جمله
امروز بارها دست به دست شد. دخترها از این موفقیت بی نهایت خوشحالند.
انگار که او به جای همه آنها و برای اثبات توانایی شان مبارزه کرده است،
مدال آورده است. حقیقت دارد که برخی از خانواده ها با سختگیری گاهی زیاده
از حد، مانع از فعالیت های اجتماعی دخترانشان می شوند. موضوعی که حالا شاید
با مدال کیمیا بشود به آن با تسامح بیشتری نگاه کرد.
3- ورزش
بانوان در ایران همیشه زیر سایه غلیظ مردان بوده است. حتی بعضی ها که جز
نفرت چیزی در اندیشه شان نیست، اعزام بانوان را به المپیک را «زینت
المجلس» لقب دادند و عنوان کردند که جمهوری اسلامی ایران سعی می کند تصویری
روشن و اغراق آمیز از خود به دنیا معرفی کند. اما حالا حتی منکران هم
ایمان آوردند که فضا عوض شده است. دختران ایرانی با شجاعت و جسارت و البته
حفط وقار و متانت، توانستند خود را به دنیا تحمیل کنند. از سوی دیگر پخش
زنده مسابقه یک زن از تلویزیون اتفاق تازه ای است. شاید کمتر از ده سال. از
این گشایش ها استقبال کنیم.
4- در حالی که برخی اصولاً ورزش زنان را به رسمیت نمی شناسند و آن را فعالیتی نه چندان شایسته می دانند، تصویری از «سید محمدپولادگر»
رئیس فدراسیون تکواندو چشم نواز بود. عکاسی او را شکار کرده بود که در اوج
رقابت برای کسب مدال برنز روی سکوها و میان آن ازدحام و هیجان قرآن می
خواند و برای دختر سرزمین اش دعا می خواند. همان چیزی که خود کیمیا علیزاده
در نخستین واکنش بعد از کسب مدال در اینستاگرامش نوشت. اینکه به واسطه
دعاها و انرژی ها مثبت مردم توانی مضاعف پیدا کرده است.
5- کیمیا علیزاده فاتح یک رکورد دیگر شد. جوان ترین مدال آور تاریخ ایران در المپیک. پیش از کیمیا 64 سال پیش «ناصر گیوه چی» 19 ساله در المپیک هلسینگی مدال نقره گرفته بود و حالا کیمیای 18 ساله. مدال برنز کیمیا علیزاده به اندازه گل «خداداد عزیزی»
به استرالیا دلچسب بود. اما کیمیا متولد 1377 است. یعنی یکسال بعد از
بازی ایران- استرالیا به دنیا آمده! به نسل جدیدی که چالاک و باهوش از راه
رسیده اند، ایمان بیاوریم.
6- در میان انبوه واکنش ها، توئیت «ترانه علیدوستی»
به چشم آمد. او که خود در خانواده ای ورزشی و افتخارآفرین به دنیا آمده
این روزها به واسطه بازی های درخشان و شخصیت موقرش یکی از محبوب ترین
بازیگران سینما است. «ترانه»ی سینمای ایران خطاب به «کیمیا»ی ورزش نوشت:«
«تازه دوره‌های بعد معلوم می‌شه برای همتایانت چه کردی؛ بهشون اعتماد به
نفس دادی و فهموندی این عرصه صحنه اون‌ها هم هست.» کوتاه و گویا!
7- پیش
از کیمیا علیزاده ستاره های دیگری هم داشته ایم که شهاب وار درخشیده اند و
بعد در آسمان ورزش گم شده اند. هیچ ایرادی ندارد اگر یک تیم روان شناسی او
را از امروز مدیریت کند. مدیریت کند تا در چند المپیک آینده مدال بگیرد.
نگاهی به مدال آوران دیگر کشورها بیندازید. آنها در قهرمانی «استمرار»
دارند. با تشویق های بی اندازه و کورکننده مانع از آن نشویم که او راهش را
ادامه دهد.
8- کیمیا
علیزاده یک دختر است. یک بانوی ایرانی که با حجاب، با رعایت وقاری که خاص
زدن ایرانی است پرچم سه رنگ مان را برافراشته کرد. می شود با آنها مهربان
تر باشیم. فضا را برای فعالیت های ورزشی شان هموار تر کنیم. اگر زنان تا
امروز به قول فردوسی هنرشان این بود که « نشینند و زایند شیران»، حالا خود
شیرند. امید که مدال کیمیا زمینه حضور زنان را در ورزشگاه ها هموارتر کند.
عصرایران
