با آن که در فرهنگ رایج ایرانی اختلال در زمان پرواز شرکت های هواپیمایی چندان عجیب و غریب نیست، اما تکرار عدم شفافیت و پاسخگویی مناسب شرکت های هواپیمایی ایرانی به مشتریان خود این پرسش را برجسته می کند که چرا مدیریت ارشد شرکت های هواپیمایی نسبت به ضعف های متعدد خود به هیچ وجه پاسخگو نیست؟
مهمتر آن که چرا مسافران باید هزینه های زیادی را در سطوح روانی و اقتصادی پرداخت کنند، بدون آن که مدیران مربوطه نسبت به وظایف خود تجدید نظر شایسته ای داشته باشند.
در واقع وقتی سیستم مدیریتی یک نهاد اجتماعی و اقتصادی از حداقل های عقلانیت برخوردار نباشد دیگر هیچ گاه نمی توان انتظار داشت که مناسبات سازمانی درونی یک مجموعه خدماتی موفق عمل کند.
در سال های اخیر متاسفانه در تجربه های گوناگونی، شهروندان گزارش می دهند که سیستم حمل و نقل هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران از حداقل های خدمات متعارف و پاسخگویی نسبت به وظایف ذاتی خود شانه خالی می کند.
پدیده تاخیر در ساعات مقرر پروازی در ایران هر چند آسیب جدیدی نیست، ولی اگر این پدیده شوم با بی نظمی و بی مسئولیتی و پاس دادن وظایف سازمانی و غیره همراه شود دیگر نمی توان انتظار داشت مسافران مظلوم از چرخه معیوب حمل و نقل هوایی ایران، فریادشان به آسمان بلند نشود؟
از یاد نبریم حمل و نقل هوایی به جهت ویژگی های اصلی امنیت، سرعت، تکریم مشتری مداری، و پاسخگویی نسبت به مسافران از مزیت و برتری قابل توجه ای نسبت به حمل و نقل زمینی و دریایی برخوردار است و هر گاه این ویژگی ها مخدوش و نادیده گرفته شود، دیگر نمی توان نسبت به توفیق سیستم حمل و نقل هوایی کشور اعتماد موثقی پیدا کرد.
تجربه تلخ پرواز شماره 254 هواپیمایی ایران ایر در تاریخ ۱۴ مرداد ماه جاری از تهران به مقصد اصفهان که ساعت اولیه پرواز 16:45 بوده و به ساعت 19:00 تغییر کرد ولی این پرواز ساعت 22:10 دقیقه از فرودگاه مهرآباد به سمت اصفهان پرواز نمود و با تاخیر اولیه 02:15 و بعد با تاخیر دوباره 03:10 که مجموع تغییر ساعت حدود پنچ ساعت انجام گرفت تنها گوشه ای از تاخیرهای مکرر این شرکت بزرگ در سطح ملی به حساب می آید.
نگارنده امیدوار است انتقادات مسافران از نحوه خدمات رسانی شرکت ایران ایر نقطه شروعی برای تجدید نظر مدیران محترم در سازمان کاری خود قلمداد شود.
شایان غلامپور مسافر پرواز ۲۵۴ تهران - اصفهان