سکینه ناظری از محققان این طرح با بیان این که در این پروژه تحقیقاتی بازوی رباتیکی برای شبیه سازی حرکات دست انسان طراحی و ساخته شد، گفت: این ربات مشابه دست راست انسان با هدف انجام اعمال جراحی از راه دور و تقلید حرکات دست انسان طراحی و ساخته شده است.
وی ادامه داد: از این ربات می‌توان برای انجام ماموریت‌های خاص در محیط‌های صنعتی پرخطر، جا به جا کردن اجسام، استفاده به عنوان دست مصنوعی در افراد معلول و ربات انسان نما بهره برداری کرد.
ناظری با تاکید بر این که در این پروژه بیشتر بر روی جنبه‌های مهندسی پزشکی این ربات مطالعه شد، خاطر نشان کرد: سالانه اعمال جراحی بسیاری انجام می‌شود که به دلیل نبود پزشک متخصص یا بیمار فوت می‌کند و یا توسط پزشکان غیر متخصص مورد جراحی قرار می‌گیرد.
وی با تاکید بر این که در این راستا بازوی رباتیکی را طراحی کردیم که قادر است با پردازش تصویر، حرکات دست یک پزشک را تقلید کند، ادامه داد: این ربات با قرار گرفتن در اتاق عمل جراحی می‌تواند فرامینی که از طریق پزشکان از راه دور صادر می‌شود، دریافت کند و از طریق پردازش تصاویر ماموریت‌های مورد انتظار را انجام دهد.
محقق این طرح، با اشاره به کاربردهای این ربات برای بلند کردن اجسام برای افراد معلول، اظهار کرد: بسیاری از افراد از طرق مختلف چون جنگ و یا تصادفات جاده‌ای دست خود را از دست می‌دهند و این ربات می‌تواند جایگزین دست انسان شود.
وی با تاکید بر این که کاربرد این ربات نیاز به توسعه فنی دارد، توضیح داد: حرکت این ربات برای افراد معلول باید از طریق سیگنال‌های مغزی صورت گیرد که در این پروژه از پردازش تصاویر بهره بردیم.
این دانشجوی رشته مهندسی برق دانشگاه قم با تاکید بر این که این ربات به عنوان دست ربات انسان نما قابل کاربرد است، یادآور شد: ربات انسان نما از طریق چشم کنترل می‌شود، از این رو دو دوربین در چشم آن قرار می‌گیرد و از این طریق ابعاد اجسام تشخیص داده می‌شود و بر اساس فرامینی که از سوی ربات ارسال می‌شود، این ربات ابعاد جسم را تشخیص می‌دهد و بر اساس آن انگشتان را باز می‌کند.
ناظری درجه آزادی این بازوی رباتیکی را 5 درجه آزادی ذکر کرد و یادآور شد: هدف نهایی این طرح تحقیقاتی رسیدن به درجه آزادی 11 درجه است که در این صورت بخش‌های آرنج و کتف حرکت خواهند داشت.
به گفته این محقق، رسیدن این دست رباتی به درجه آزادی 11 موجب شبیه سازی کامل بازوی رباتیکی خواهد شد.
وی با تاکید بر این که در حال حاضر شبیه سازی این بازوی رباتیکی بیشتر بر روی انگشتان آن است، تصریح کرد: برای برداشته شدن بار از زمین توسط این بازوی رباتیکی لازم است حرکات آرنج و کتف آن تکمیل شود.
ناظری در عین حال با اشاره به قابلیت‌های این ربات، خاطر نشان کرد: این ربات مجهز به سنسورهای دما است؛ از این رو زمانی که داغی جسمی را احساس کند، انگشتان آن بسته خواهد شد.
به گفته وی، این پروژه تحقیقاتی با همکاری فاطمه قنبری، نجمه محمدی و راحله صداقت از دانشجویان افغان دانشگاه قم اجرایی شده است.
