محققان دانشگاه هاروارد با استفاده از نانوساختارهای حساس به قطبش، توانستند هولوگرام هایی را بسازند که بسته به میزان قطبش نور، تصاویر مختلفی را نمایش می دهند.
کد خبر: ۱۰۷۴۵۳
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ساینس، قطبش یکی از ویژگی های امواج عرضی است که جهت نوسان را در صفحه عمود بر انتشار موج نشان می دهد. این فناوری که در تمام طیف نور کاربرد دارد، موجب افزایش امنیت هولوگرام ها شده و در نمایشگرها نیز کاربرد دارد. این نوع هولوگرام، کارآیی بسیاربالایی دارد و برای تولید تصویر، به میزان بسیار کمی نور نیاز است. هولوگرام ها مانند عکس های دیجیتالی، نور محیط را دریافت کرده و به یک تراشه منتقل می کنند. عکس های دیجیتالی تنها شدت نور را ثبت می کنند در حالی که هولوگرام ها علاوه بر شدت نور، فاز آن را نیز ثبت می کنند و به همین علت تصاویر هولوگرام ها سه بعدی به نظر می رسد. با استفاده از فناوری جدید، علاوه بر شدت و فاز نور، میزان قطبیت آن نیز ثبت می شود. با استفاده از این فناوری تصاویر بسیار شفاف تری تولید می شود و می توان تعداد بیشتری از تصاویر را ذخیره و بازیابی کرد. در واقع قطبی کردن، بعد دیگری را به هولوگرام ها اضافه می کند که امکان مقابله با کلاهبرداری و جعل را فراهم می کند. همچنین کاربردهای مهمی از جمله ساخت نمایشگرهای دیجیتالی، فیلم های سه بعدی و پروژکتورهای قابل حمل را نیز دارد. قطبیت، حالت های مختلفی دارد. در نوری که به صورت خطی قطبی شده است، جهت ارتعاش ثابت است، اما در نور قطبی دایروی، جهت ارتعاش در جهت عقربه های ساعت یا در جهت مخالف آن تغییر می کند. محققان برای ایجاد بعد جدید در هولوگرام های موجود، نانوساختارهایی از جنس سیلیکون روی سطحی از شیشه تولید کردند. این نانوساختارها به عنوان یک ابرپیکسل عمل می کنند که قادر است نسبت به جهت ارتعاش نور قطبیده، واکنش نشان دهد. قابلیت برنامه ریزی هولوگرام با استفاده از جهت ارتعاش، کاربردهای امنیتی متعددی دارد. برای مثال می توان هولوگرامی را تولید کرد که در زمان قرار گرفتن در برابر پرتوهای نوری با قطبیت خاص، مجموعه ای از تصاویر را با ترتیب ویژه نمایش دهد که شخص جاعل از آن بی طلاع است. از طریق طراحی نانوساختارهای مختلف می توان هولوگرامی را تولید کرد که تعداد بسیار زیادی از تصاویر را ذخیره کند و بر اساس میزان قطبیت نور تابیده شده، بخشی از این تصاویر را نمایش دهد.گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Science Advances منتشر شده است