برای نخستین بار گروهی از دانشمندان متونی را مورد مطالعه قرار داده اند که به ابن سینا، دانشمند و فیلسوف شهیر ایرانی تعلق دارد. در این متون ابن سینا از مشاهدات خود درباره ابرنواختری در سال ۳۹۷ هجری قمری برابر با ۱۰۰۶ میلادی خبر داده است.
ابن سینا که در حد فاصل سالهای ۹۸۰ تا ۱۰۳۷ میلادی می زیست به عنوان یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان عصر خود در دنیای اسلام به شمار می آمد که یافته های وی همچنان نیز در برجسته ترین دانشگاههای سراسر جهان مورد بررسی قرار می گیرد.
دانشمندان آلمانی که دست نوشته های ابن سینا را مورد بررسی دقیق قرار داده اند توصیفش از ابرنواختر مورد نظر، جهت و ظاهرش را ترجمه و تفسیر کرده اند.
ابن سینا در توصیف این ابرنواختر اینگونه نوشته که «بدون دنباله» بوده است که از این حیث متمایز از پدیده های آسمانی دنباله دار است.
در بخش دیگر این دست نوشته ها آمده است: این ستاره جدید به تدریج کمرنگ و کمرنگ تر شد تا ناپدید گشت.
