
به گزارش شانا، ذخیره سازی نفت خام در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه «OECD»در ژانویه امسال به ١٥٢٧ میلیون بشکه در روز رسید این در حالی است که این پارسال ١٣٥١ میلیون بشکه در روز بود، همچنین میزان ذخیره فرآورده های نفتی این سازمان از ١٤١٣ میلیون در ژانویه ٢٠١٥ به ١٤٩٧ در ژانویه ٢٠١٦ رسید.
بر اساس این گزارش تعداد روزهای مصرف آتی در کشورهای عضو او.ای.سی.دی در ژانویه امسال برای ذخایر تجاری ٦٥,٣ روز بود این درحالی است که این رقم در ژانویه پارسال ٥٩.٤ بوده است.
به گزارش شانا، اصولاً ذخیرهسازی با عنوان ذخایر استراتژیک نفتی «Strategic Petrolume reserve»از دهه ۱۹۷۰ به بعد شکل گرفت. کشورهای صنعتی برای جلوگیری از تکرار بحران نفتی ۱۹۷۳ و به عبارتی برای اینکه از یک سوراخ دو بار گزیده نشوند، مبادرت به تأسیس آژانس بینالمللی انرژی «IEA» کردند و در کنار مجموعهای از سیاستهای دیگر، تصمیم گرفتند مقداری از نفت مورد نیاز خود را ذخیره کنند تا در روز مبادا از آن استفاده کنند.
کمیته ای در آژانس بینالمللی انرژی، برای جلویگری از تخلف کشورهای صنعتی، ذخیرهسازی نفت در کشورهای عضو را کنترل میکنند. در زمینه حجم ذخیرهسازی نیز روایتهای مختلفی وجود دارد که هیچگاه کار دقیقی روی آن انجام نشده است، اما بحث ذخیره ۹۰ روز واردات و ۶۰ روز مصرف مطرح است و در این معیار هم نظرهای متفاوتی وجود دارد، زیرا برخی از آنها مانند ژاپن صرفاً واردکننده نفت هستند و برخی هم خود تولید دارند و کسری مصرف را وارد میکنند.
بنابراین برخی از کشورها کل مصرف و برخی دیگر کل واردات را ذخیرهسازی میکنند. در سال ۱۹۹۱ زمانیکه عراق کویت را اشغال کرد و امریکاییها آماده جنگ برای بازپسگیری کویت میشدند حدود سه ماه طول کشید تا جنگ آغاز شود و در این مدت یکی از کارهایی که امریکاییها انجام دادند افزایش ذخایر استراتژیک نفت خود از ۷۵۰ میلیون بشکه به یک میلیارد بشکه بود.