به گزارش (ایسنا)، مهدی مهدوی کیا درباره دیدار حساس روز سه شنبه ایران مقابل کره جنوبی، نحوه حمایت تماشاگران از تیم ملی در این بازی و خاطرات خود از بازی با کرهایها صحبتهای جالبی انجام داد.
* ما نباید سطح توقع را از تیم ملی بالا ببریم همه ما میدانیم که کره جنوبی و ژاپن فراتر از آسیا بازی میکنند و ما باید بر اساس تواناییهای خودمان از تیم ملی انتظار داشته باشیم. اگر سطح توقع را بالا ببریم استرس بیشتری به بازیکنانمان وارد میشود. متاسفانه در جام جهانی هم آنقدر سطح توقع از تیم ملی بالا رفته بود که همه انتظار داشتند ما پرتغال و مکزیک را ببریم. به همین خاطر فشار روانی روی بازیکنان بیشتر شد و ما نتوانستیم نتایج خوبی بگیریم. بعد از آن هم مدیری مثل دادگان را هم فراری دادند و فوتبالمان تا چند وقت درگیر این موضوع بود.
* وقتی در یک تورنمنت بازی میکنیم هر بازی شرایط خاص خود را دارد و باید الان هم تنها به بازی کره جنوبی فکر کنیم. اگر منطقی بازی کنیم شکست کره دور از دسترس نیست. تماشاگرانی که به ورزشگاه میآیند باید بدانند که ما باید تیمی را ببریم که از سطح آسیا فاصله گرفته و در المپیک هم جزو تیم برتر جهان شده است . اگر کره را ببریم شرایطمان در جدول خوب میشود، اما اگر نبریم هم همه چیز برای ما تمام نشده و هنوز چهار بازی دیگر باقی مانده، نباید احساسی بازی کنیم.
* من احساس میکنم که بازی فردا با کره جنوبی از بعضی جهتها به بازی ایران و ژاپن در مقدماتی جام جهانی 2006 شبیه است. آن زمان ما می دانستیم که ژاپن تیم قدرتمندی است، اما خیلی منطقی بازی کردیم و در نهایت هم دو بر یک این تیم را شکست دادیم. آن بازی برای من خیلی خاص بود. تنها باری بود که ما در ورزشگاه آزادی گل خوردیم و بلافاصله 100 هزار نفر در ورزشگاه ایستاده ما را تشویق کردند و آنقدر صبر کردند تا گل دوم را بزنیم. حمایت تماشاگران از تیم ملی پس از خوردن گل موضوعی بود که من برای اولین و آخرین بار در آن بازی دیدم.
* ما نباید حریف خود را خیلی بزرگ کنیم. در دیداری که چهار بر سه کره جنوبی را شکست دادیم دو شب قبل از آن بازی در فرودگاه خوابیده بودیم و بازیکنان شرایط خوبی نداشتند، اما من فکر میکنم یکی از بهترین بازیهای تاریخ جام ملتها در آن شب رقم خورد. ما برای همه دقایق بازی برنامه داشتیم. اگر به گل دوم ما در آن بازی نگاه کنید متوجه می شوید که ما پیش از به ثمر رسیدن گل 17 پاس به هم داده بودیم. آن پیروزی برای من خیلی شیرین بود و یکی از معدود بازیهای بود که من پس از بازی در زمین گریه کردم. هیچ وقت آن پیروزی را فراموش نمیکنم.
* در دیداری که شش بر دو کره را شکست دادیم، من فقط 10 دقیقه بازی کردم، اما واقعا خاطره خوبی از آن بازی دارم. وقتی گل میزدیم باید نیمکت ما را میدیدید که با چه شور و اشتیاقی از جای خود بلند میشدند. جام ملتهای 1996 یکی از جامهایی بود که همه ما هم قسم شده بودیم. ما بازیکنان با تجربه زیادی داریم که میتوانند خیلی به ما کمک کنند. ما مقابل کره هم خاطره خوب داشتیم و هم خاطره بد. اما فردا میتوانیم این تیم را شکست دهیم. یکی از کشورهای که خیلی خوب مقابل فوتبال سرعتی کره جنوبی و ژاپن کار میکند، ایران است. من امیدوارم تماشاگران 90 دقیقه تیم ملی را تشویق کنند. من باز هم تاکید میکنم که فوتبال 90 دقیقه است. بعضی از مواقع یک تیم در وقتهای اضافه شکست را با پیروزی عوض میکند. پس تماشاگران صبر داشته باشند و تا لحظات آخر از تیم ملی حمایت کنند.