برنامه "گفت و گوی علمی" با موضوع دستاوردهای پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی و با حضور دکتر سید علیرضا ثابت معاون فناوری پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران و دکتر شروین احمدی مدیر مرکز رشد فناوری پلیمر برگزار شد.
دکتر سید علیرضا ثابت با بیان اینکه پلیمر جایگاه خاص خودش را دارد، اظهار داشت: ما یک کشور نفتی هستیم و پلیمر هم از مشتقات نفت است و یکی از بزرگترین چالش هایی که وجود دارد، خام فروشی است.
وی افزود: یک دارویی وجود دارد که ده میلی لیتر از آن برابر با سه بشکه نفت است که نشان دهنده این است که خام فروشی ما را دچار چالش های جدی خواهد کرد، ضمن اینکه قدرت مان را در این حوزه کمتر خواهد کرد. بنابراین هر چقدر ارزش افزوده به مواد نفتی بدهیم، طبیعتا می توانیم نتیجه بهتری بگیریم.
معاون فناوری پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با اشاره به وجود منابع طبیعی نفت و گاز در ایران بیان داشت: ما در کشورمان متان که گاز طبیعی است زیاد داریم و اگر بتوانیم این متان را به اتیلن تبدیل کنیم می توانیم با آن پلی اتیلن که یک پلیمر بسیار پر مصرف است، تولید می کنیم. این موضوع در حال حاضر در کشورمان در حال طی کردن تحقیقات است.
ثابت تاکید کرد: باید به پلیمر توجه بسیار زیادی کنیم و اگر چنین شود، جایگاه ما در دنیا ارتقاء می یابد و ثروت و درآمد ما نسبت به خام فروشی بسیار بیشتر خواهد بود.
در ادامه دکتر شروین احمدی با اشاره به پژوهشگاه پلیمر گفت: این پژوهشگاه در تبدیل علم به ثروت، کارهای متعددی انجام داده است. در زمینه صنایع بالا دست پتروشیمی کارهای متعددی داشتیم. به عنوان مثال تبدیل متانول به پروپیلن که جزء طرح های جاری مان است.
وی افزود: ایران بعد از برزیل در حال حاضر و در آینده نزدیک به عنوان اولین تولید کننده متانول در دنیا شناخته خواهد شد. بنابراین اگر متانول را به عنوان ماده خامی که ارزش چندانی ندارد روانه بازارهای بین المللی کنیم، در اصل سرمایه آیندگان مان را فروخته ایم.
وی با اشاره به طرح هایی که در پارس جنوبی در حال رخ دادن است، بیان داشت: در پارس جنوبی از گاز طبیعی، متانول تولید می کنیم که این مزیت نسبی ما است تا به جای اینکه مانند برزیل از چوب یا از نفت مانند کشورهای عربی متانول تولید کنیم، از گاز این فرآورده را به دست می آوریم و به همین جهت محصول مان قیمت پایین تری دارد.
مدیر مرکز رشد فناوری پلیمر عنوان داشت: پژوهشگاه پلیمر هوشمندانه طرح های فناورانه اش را ارائه می¬دهد. به عنوان مثال با همکاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران طرح تولید پلی استال را از متانول داشتیم که در دنیا سومین یا چهارمین تولید کننده این محصول هستیم. طرح دیگر تبدیل متانول به پلی پروپیلن است؛ در واقع نخست ابتدا بازاریابی می کنیم و طرح فناوری تعریف می کنیم تا آیندگان ما در 15 سال دیگر از آنها منتفع شوند.
احمدی با بیان اینکه در دنیا لایسنسورهای متعددی وجود دارند اظهار داشت: این لایسنس ها، لیسانس تولید متانول را عرضه می کنند که ممکن است متانول فیل گرید باشد که برای سوخت اتومبیل مورد استفاده قرار گیرد و یا متانولی برای تبدیل به پروپیلن مورد استفاده قرار گیرد.
وی متانول تولید شده در ایران را بسیار با کیفیت دانست و عنوان داشت: این متانول از نظر ناخالصی ها بسیار فقیر است و قابلیت تبدیل شدن از فیل گرید تا گریدهایی که برای شستشو نیاز است را دارد.
وی با ذکر دیگر پروژه های کار شده بیان داشت: به عنوان مثال تولید لاستیک های نیتریل؛ پلاستیک و لاستیک های صنعتی در ایران بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. پژوهشگاه پلیمر با اشتراک سازمان گسترش طرح تولید لاستیک نیتریل را پیاده کرد به شکلی که در حال حاضر پایلوت تولید این محصول را در پژوهشگاه با دانش فنی صد در صد داخلی تولید می کنیم یعنی حتی یک خط این دانش را از جایی نگرفته ایم و عملا ما پتروشیمی تولید این فناوری را در ایران داریم.
در ادامه ثابت با اشاره به سوئد گفت: این کشور ممکن است هواپیما بزند ولی خودرو هم تولید کند اما خیلی چیزها را وارد می کند. آیا کشوری مانند آلمان هم همه چیز را در خودش تولید می کند؟ قطعا اینگونه نیست. در واقع ما برای صنعت مان باید مزیت های نسبی را ببینیم که قابلیت تولید داشته باشد.
وی ادامه داد: در کشور ژاپن مخزن نفت خیلی نادر است در حالی که صنعت پتروشیمی بسیار گسترده ای دارد؛ به طوری که اولین پتروشیمی که در ایران کار می کرد متعلق به این کشور بود که قبل از انقلاب شروع به کار کرد و در جریان جنگ بسیار آسیب دید و در حال حاضر با نیروی داخلی دارد کار می کند.
معاون فناوری پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با اشاره به منابع گسترده فسیلی در ایران اظهار داشت: این بدان معنا نیست که فقط از منابع فسیلی برای تولید پلیمر استفاده کرده ایم. در خود پژوهشگاه پلیمر برای اینکه دانش فنی داشته باشیم تا از منابع غیر فسیلی نیز پلیمر تولید کنیم، فعالیت کرده ایم و دانش فنی ما به راحتی می تواند محصولاتش را برای فروش به کشورهای دیگر ارائه کند. بازارمان گلوبال است به عنوان مثال تبدیل جلبک ها به سوخت های فسیلی مانند بنزین.
ثابت گفت: علت اینکه ما دانش های مان را تولید صنعتی نمی کنیم، این است که محصول اولیه اش را در ایران نداریم و به همین جهت می توانیم از دانش فنی ایرانی در کشورهای خارجی استفاده کنیم و آن محصولات را در آن کشور تولید کنیم و ارزش افزوده برای کشورمان ایجاد کنیم.
