به دلیل دخالت مستقیم عربستان در یمن و اصرار این حکومت به دخالت مستقیم در سوریه، حتی اصرار بر برکناری بشار اسد از حکومت، دو قدرت مهم نفتی منطقه را در مقابل هم قرار داده است که اعدام شیخ نمر می تواند خود یک نوع قدرت نمائی عربستان سعودی تلقی شود.
عربستان به زعم خود می خواهد از قدرت در حال گسترش ایران در حوزه اسلامی، یعنی نفوذ معنوی و قدرت دیپلماسی و نظامی آن جلوگیری به عمل آورده و یا آن را محدود نماید.
نقشه نفوذ قدرت تشیع در جهان و انسجام زنجیروار و حلقه های وحدت آن در کشورهای دور و نزدیک، ابر قدرت های جهان را نیز به مماشات و همچنین دیپلماسی نرمش و نزدیکی گام به گام به ایران وا داشته است.
طرفداری بعضی از کشورهای عربی در مساله اعدام شیخ نمر، مردم بعضی از کشورها از جمله ترکیه را نیز به اندیشه وا داشته است.
خیلی از مسلمانان منطقه در این فکر هستند که چگونه یکباره عربستان تبدیل به یک کشور افراطی خشن شده و حکومت عربستان صدای هرگونه اعتراض و انتقاد را خفه می کند.
چگونه عربستان به خود اجازه مدیریت حوزه مذاهب تسنن را میدهد که وهابگیری در آن جایگاه بسیار اندکی دارد.
ایدئولوژی تجمع کشورهای عربی، اجماع حکومت های عربی است نه کشورها و ملت های عرب.
حادثه منا باید هوشیاری دهنده به این مهم باشد که حکومت خشونت و فشار سعودی ها نمی تواند دکترین حج محمدی (ص) که نرمش، مسالمت، ملایمت و همزیستی مسلمانان است مدیریت را کند.
دکتر سید جلال ابراهیمی
تحلیلگر مسائل ترکیه
