به گزارش خبرگزاری مهر، شاید همواره از والدین خود به برای داشتن هوش سرشار خود سپاسگذار بوده باشید، چرا که روانشناسان مدتهای مدیدی تصور می کردند که هوش چون سایر خصوصیات نسبتا ژنتیکی است. اما یک تحقیق جدید که توسط کریستوفر چابریس از یونیون کالج انجام شده نشان دهنده این حقیقت شگفت انگیز است که ژنهای خاصی که مدتها تصور می شد به هوش ارتباط دارند هیچ نسبتی با بهره هوشی افراد ندارد، در نتیجه دانشمندان باید ریشه های ژنتیکی خاص هوش را شناسایی کنند.
کریستوفر چابریس و دیوید لیبسون اقتصاد دان هاروارد یک گروه بین المللی از محققان را هدایت کردند که به تحلیل ژنهایی پرداختند که از مجموعه اطلاعاتی استفاده می کنند که دربرگیرنده هوش و اطلاعات ژنتیکی است.
محققان تقریبا در تمام موارد به این نتیجه رسیدند که نمی توان هوش را به ژنهای خاصی که مورد آزمایش قرار گرفتند نسبت داد. نتایج این تحقیقات در مجله آنلاین علم روانشناسی به عنوان مجله انجمن علم روانشناسی منتشر شده است.
چابریس اظهار داشت: در تمام آزمایشها ما تنها یک ژن یافتیم که به نظر می رسد با هوش نسبت داشته باشد و تأثیر آن بسیار کوچک بود. این امر به این معنا نیست که هوش دارای یک مولفه ژنتیکی نیست، بلکه به این معنا است که یافتن ژنهای خاص مرتبط با هوش یا متغیرهای ژنتیکی خاص که بر تفاوتهای هوشی تأثیری می گذارند کار دشواری است.
دانشمندان برپایه مطالعات دوقلوهای همسان و دو تخمکی، مدتها اعتقاد داشتند که هوش یک خصوصیت ارثی است اما این تحقیقات جدید نتایج متفاوتی دارد.
تحقیقات پیشین ژنهای خاصی را عامل هوش معرفی کرده بود و به علت محدودیتهای فناورانه محققان نمی توانستند بیش از چند نقطه محدود را برای ژنوم انسانی مورد بررسی قرار دهند تا ژنهایی را که بر هوش تأثیر می گذارند.
چابریس اظهار داشت: ما می خواهیم تأکید کنیم که اعتقادی نداریم که نتایج تحقیقات قبلی اشتباه بوده است، آنها از بهترین فناوری ها و اطلاعات در دست خود استفاده کرده اند. در آن زمان محققان اعتقاد داشند که ژنهای واحد می تواند تأثیر گسترده تری داشته باشند، آنها انتظار داشتند ژنهایی را پیدا کنند که هرکدام آنها دارای چندین نقطه بهره هوشی باشند.
وی تأکید کرد که تحقیقات بیشتر باید برای تعیین نقش دقیقی که ژنها در هوش ایفا می کنند انجام شود.
