گويا ديگر رابطه بسيار جالبي بين سطح سلامت و تلفات جاده اي در ايران بزرگ برقرار شده است. هر چقدر سطح سلامت و بهداشت عمومي با مدد فناوري هاي نوين پزشكي بالاتر مي رود و آمار فوت شدگان مبتلا به امراض مختلف كاهش مي يابد اما از آن سو شاهد هستيم كه به هيچ وجه در طي سال هاي اخير، آمار كشته هاي تصادفات جاده اي در ايران، ترمز نگرفته است.
به بيان ديگر، تاكنون آمار سنگين تلفات جاده ها به خوبي از خجالت پزشكان در آمده و مرگ و مير هاي جاده اي موجب شده است كه اهم تلاش هاي طبيبان ايراني براي افزايش ميانگين "اميد به زندگي" در كشورما، ثمر بخش نباشد.
اين كه كشور ما بالاترين آمار كشته هاي جاده اي را در كل جهان داشته باشد، موضوع كوچك و كم اهميتي نيست كه بتوان در قالب يك يا چند گزارش به ريشه ها و عوامل آن دست يافت.
طي 32 سال گذشته، بالغ بر 800 هزار نفر از شهروندان ايراني، طعمه ماشين و جاده ها شده اند و اين ارقام وحشتناك بدين معناست كه آمار تلفات جاده اي كشور، بيش از چهار برابر تعداد شهداي ما در طي هشت سال جنگ تحميلي با كشور عراق است.
در بروز اين تصادفات جاده اي، خودرو، خطاي شخصي و جاده هاي ناايمن، سه مقصر عمده هستند كه گاه تركيب شدن همه اين عوامل، نقش ويرانگر و خونباري را در جاده هاي ايران برجاي مي گذارد.
در همين راستا، محمدرضا مهماندار، فرمانده پليس راه كشور در گفت و گو با خبرنگار «جام جم آنلاين» تاكيد كرد: در وقوع تصافات جاده اي، اولين نقش حادثه ساز را خطاي انساني بر عهده دارد. اما پس از وقوع تصادف، آن علتي كه منجر به تشديد تصادفات مي شود و مرگ و مير شهروندان را رقم مي زند، ناايمن بودن خودرو و راه هاي كشور است.
"يعني اگر ايمني راه ها و وسايل نقليه در ايران بالاتر رود، در آن صورت خطاي انساني نبايد به راحتي موجب مرگ و مير شهروندان شود."
مهاماندار در ادامه به برخي از نواقص راه هاي ايران در بروز تلفات جاده اي اشاره كرد و گفت: شما فرض كنيد وقتي كه ما يك راه دوطرفه داريم كه انحراف به چپ اتومبيل، ممكن است خود به خود موجب شاخ به شاخ شدن با ماشين ديگر شود، خب طبيعي است كه در اين شرايط، جاده يكي از مقصران اصلي تشديد تصادف است. در حالي كه اگر همين مسير دو طرفه به بزرگراه تبديل شود، طبيعتا ديگر اصلا تصادفات رخ به رخ در آن محور رخ نخواهد داد.
فرمانده پليس راه كشور، مشكل راه هاي برون مرزي ايران را كمبود بودجه دانست و تصريح كرد: در حوزه جاده هاي برون مرزي ايران با مشكل ضعف در زير ساخت ها مواجه هستيم ؛ به گونه اي كه گاه متوليان امر، براي اصلاح جاده هاي كشور، به اندازه يك سال نيز بودجه ندارند!
"براي رفع مشكل جاده هاي كشور پيشنهاد داده ايم كه دو روش عمده را به كار ببندند. يعني گفتيم در حالي كه فعلا براي اصلاح نقاط حادثه خيز جاده ها، بودجه و اعتبار كافي نداريد، به عنوان يك راه كوتاه مدت، به طور موقت از علايم و تابلوهاي هشدار دهنده استفاده كنيد تا حداقل راننده از خطرات احتمالي پيش روي خود آگاه شود و سپس در يك فرآيند ميان مدت، تمام نقاط حادثه خيز جاده هاي ايران را در يك بازه پنج ساله اصلاح كنيد."
از سوي ديگر، به گفته رئيس سازمان راهداري و حمل و نقل جاده اي ايران، 60 درصد كل سوانح رانندگي كشور در مسير جاده هاي برون مرزي كشور رخ مي دهد و همين موضوع به وضوح نشان مي دهد كه افزايش بودجه و بذل توجه به ايمني جاده ها تا چه ميزان بالايي مي تواند در كاهش آمار تصادفات كشور موثر باشد.
با وجود آن كه مطابق سخنان رئیس پلیس راهور ناجا، هم اكنون تعداد خودروهاي ايران از مرز 14 ميليون گذشته است اما بسياري از اين خودروها، با استانداردهاي ايمني جهان فاصله زيادي دارند و همين امر سبب شده است كه انگشت اتهام در خصوص آمار بالاي تصادفات جاده اي ايران، به طور مستقيم متوجه خودروسازان داخلي باشد.
به طور مثال، در حال حاضر خودروي پرايد پرتيراژترين و يكي از محبوب ترين ماشين ها در بين خانواده هاي ايراني به حساب مي آيد اما فرمانده نيروي انتظامي كشور معتقد است كه پرتيراژترين خودروي كشور، ناايمن ترين خودروي كشور نيز هست!
يعني كلاف مبهم و سردرگم قضيه اين جاست كه چگونه توقع داريم وقتي پرتيراژترين خودروي كشور ما لقب ناايمن ترين خودروي كشور را نيز يدك مي كشد، آمار تلفات جاده ايران، مسير نزولي به خود بگيرد؟
جام جم
