معاون میراث فرهنگی کشور گفت: نمایشگاه پیکره ای برای صلح؛ مجسمه های پنلوپه از تخت جمشید تا رم، به مدت 4 ماه در موزه ملی برگزار خواهد شد.
محمد حسن طالبیان افزود: برای نخستین بار است که بر اساس تفاهم نامه ای که بین موزه ملی، موزه واتیکان و موزه کاپیتولینی و با حمایت بنیاد پرادا، چنین اتفاقی انجام می پذیرد.
معاون میراث فرهنگی، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور، مجسمه پنه لوپه نشان را پیام صلح و دوستی دانست و اظهار کرد: سبک ساخت مجسمه پنلوپه مکشوفه از تخت جمشید ترکیبی از هنر یونانی ـ رومی است و از نظر زمانی به میانه های سده پنجم پیش از میلاد تعلق دارد،از این رو احتمال غارت این مجسمه توسط سپاهیان ایرانی و آوردن آن به تخت جمشید در این تاریخ وجود نداشته است.
بر اساس اظهارات معاون میراث فرهنگی کشور، این مجسمه به عنوان هدیه ای به نشانه صلح و دوستی و عهد و پیمان توسط یونان به پادشاه ایران داده شده است.
وی تاکید کرد: سه نمونه تاریخی نگهداری شده در موزه های کاپیتولینی و واتیکان که بر اساس سنت پیکره تراشی دوران تاریخی و تداوم ارزش های هنری همان دوران و برگرفته از نمونه یافت شده در تخت جمشید، خلق شده است، نشان از اهمیت این اثر منحصر و خلاقانه هنری دارد. نمایش همزمان این پیکره ها در این نمایشگاه ، به لحاظ علمی و درک هنری از اهمیت بسزایی برخوردار است.
طالبیان تصریح کرد: موسسه شرق شناسی شیکاگو در 1314خورشیدی (1935 میلادی) در کاوش تخت جمشید در راهروی 31 خزانه، به نیم تنه ای شکسته از سنگ مرمر برخورد کرد که با مجموعه های مکشوفه در کاخ بسیار متفاوت بود.
کاوشگر این مجموعه بر اساس کشف قسمتی از دست مجسمه در تالار ستون دار شماره 38، معتقد بود محل اصلی نصب این مجسمه، که پنلوپه (Penelope) نامیده می شود، راهروی شمارۀ 31 نبوده و این مجسمه پس از هدیه از سوی یونانیان به پادشاه ایران در تالار ستون دار شمارۀ 38 جای گرفته است.
طالبیان تبیین کرد: بر اساس مستندات تاریخی، با حملۀ اسکندر مقدونی در 331 پیش ازمیلاد و تارج و غارت سپاهیانش این مجسمه مانند سایر آثار تخریب و از مکان اصلی خود خارج و به دلیل سنگینی زیاد تا راهروی 31 کشیده شد و در همان جا رها شد.
این تندیس در محل سر، بازوها و پاها به شدت آسیب دیده و علاوه بر شکستگی های عمیق که در زیر گردن، شانه و بخشی از بالاتنه دیده می شود، قسمت بیشتر هر دو دست، سر و پاهای مجسمه نیز مفقود شده است.
وی ادامه داد: در بخش میانی دست شیاری دیده می شود که به نظر می رسد مجسمه در دست خود میله ای را به طور عمودی نگاه می داشته که با توجه به داستان ریسندگی پنلوپه، احتمال دارد این حفرۀ میانی محل نگه داشتن میلۀ دوک بافندگی باشد.
وی خاطرنشان کرد: این مجسمه ها که سمبل بانوی سوگوار و بانوی وفادار در سدۀ پنج پیش ازمیلاد هستند یادآور داستان اُدیسه اثر هومر نویسندۀ معروف و حماسه نویس سدۀ هشتم پیش ازمیلاد یونان است.
بر اساس گزارش روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، نمایشگاه پیکره ای برای صلح، مجسمه های پنه لوپه از تخت جمشید تا رم، از روز گشایش در سالن اختصاصی موزه ایران باستان به مدت چهار ماه ادامه دارد و درهای آن به روی علاقمندان فرهنگ و هنر گشوده است.
