روزنامه
اعتماد در یادداشتی نوشت: یکطرفه عمل کردن مدیران صدا و سیما در انکعاس
اخبار مربوط به درگذشت آیت‌الله خزعلی بروز پیدا کرد آن هم بسیار
غیرمنتظره.
پس از رويداد فوق، مقامات بلندپايه كشوري و لشكري اقدام
به ارسال تسليت كردند. بديهي است كه صدا و سيما نمي‌تواند همه تسليت‌ها را
بخواند، اما مي‌تواند بدون خط بازي اسامي مقامات را براي بينندگان و
شنوندگان رسانه ملي بخواند. اين كار را كردند، اما به گونه‌اي كه توي ذوق
مخاطب مي‌زد.
موقع خواندن اسامي مقامات و غيرمقامات روحاني از
پيشوند «آيت‌الله» استفاده كردند. آيت‌الله آملي‌لاريجاني، آيت‌الله احمد
جنتي، آيت‌الله موحدي‌كرماني، آيت‌الله مكارم شيرازي، آيت‌الله فلان،
آيت‌الله بهمان، حجت‌الاسلام سيد حسن خميني، حجت‌الاسلام فلان و در ميان
اين همه آيت‌الله و حجت‌الاسلام كه نام برد، به نام هاشمي رفسنجاني رسيد،
گفتند آقاي هاشمي رفسنجاني، رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام.
مهم نيست
كه چه كسي را آيت‌الله صدا بزنند يا نزنند، اينها همه محصول يك رقابت دوره
قاجار است و از آن وقت به بعد وارد ادبيات حوزوي شده است. تا اواسط دوره
قاجار، هيچ پيشوندي چون آيت‌الله و آيت‌الله العظمي و ثقه‌الاسلام
والمسلمين و... نداريم، بنگريد به كتاب تاريخ: سيد كاظم يزدي، آخوند
خراساني، ملا هادي سبزواري، شيخ مرتضي انصاري، ملا احمد نراقي، ميرزاي
شيرازي، سيد عبدالله بهبهاني، شيخ عبدالله مازندراني و امثالهم.
پس
القاب كه مي‌خواهد مقام علمي يك چهره مذهبي را نشان دهد، از آورده‌هاي
تاريخ معاصر است كه چندان اعتبار ندارد. لذا فرق نمي‌كند كه به هاشمي
رفسنجاني بگويند آيت‌الله يا نگويند. اما رديف كردن يك سري آيت‌الله و در
ميان آنها فقط و فقط از كلمه «آقاي» براي رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام
استفاده كنند، به دور از انصاف و عين خط بازي است.
