دکتر محمدجواد دهقانی گفت: اولین بند از سیاست های کلان علم و فناوری ابلاغی مقام معظم رهبری مرجعیت علمی و فناوری است. هر چند کمیت تولید علم عاملی برای افزایش مرجعیت علمی است، اما مطالعه کشور ترکیه و مقایسه آن با جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد که کشورها بایستی علاوه بر تکیه بر کمیت تولید علم، مرجعیت علمی را نیز سرلوحه سیاست های علمی قرار دهند.
وی افزود: از همین رو، مرجعیت علمی و فناوری در سیاست های کلان علم و فناوری به عنوان اولین بند مورد تاکید قرار گرفته است تا همزمان با افزایش کمیت تولید علم، اهمیت مضاعفی برای کیفیت تحقیقات نیز قائل باشیم.
دهقانی خاطر نشان کرد، پایگاه استنادی اسکوپوس در سال 2005 تعداد یک میلیون و 852 هزار و 164 مدرک را نمایه کرده که این تعداد در سال 2014 به دو میلیون و 719 هزار و 106 مدرک افزایش یافته است.
وی ادامه داد: به موازات افزایش کمیت تولید علم در دنیا، تعداد مدارک بین المللی ایران نیز در طول سال های گذشته به شکل چشمگیری افزایش یافته است؛ بطوریکه بررسی اطلاعات پایگاه استنادی اسکوپوس تا همین تاریخ نشان می دهد که کمیت تولید علم کشور در 10 سال گذشته 5 برابر شده است.
سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) گفت: جمهوری اسلامی ایران در سال 2005 میلادی تعداد هشت هزار و 173 مدرک بین المللی منتشر کرده که این تعداد در سال 2014 میلادی به 41 هزار و 269 مدرک رسیده است.
دهقانی اعلام کرد: کمیت تولید علم تنها در جمهوری اسلامی ایران در حال افزایش نبوده، بلکه گروه قابل ملاحظه ای از کشورهای دنیا در این زمینه با یکدیگر در حال رقابت هستند، به نحوی که کمیت تولید علم دنیا در 10 سال گذشته 1.5 برابر شده است.
وی افزود: به صورت همزمان، جمهوری اسلامی ایران نیز سهم خود از کل کمیت تولید علم دنیا را افزایش داده و از همین جهت رتبه بهتری را کسب کرده است که نشان از توانائی علمی پژوهشگران کشور دارد.
دهقانی گفت: سهم تولید علم کشور از 0.44% (چهل و چهار صدم درصد) در سال 2005 به 1.52% (یک ممیز پنجاه و دو صدم درصد) در سال 2014 افزایش یافته است. رتبه تولید علم ایران نیز از 34 در سال 2005 به 16 در سال 2014 ارتقا یافته است.
وی ادامه داد: در مقایسه، کشور ترکیه در سال 2005 رتبه 20 تولید علم دنیا را در اختیار داشت و در سال 2014 رتبه این کشور به 19 ارتقا پیدا کرد. در سال 2005 ترکیه 14 رتبه بالاتر از ایران قرار داشت.
دهقانی خاطر نشان کرد: روند توسعه علمی کشور ترکیه نشان می دهد که کیفیت تحقیقات در این کشور یک سیر نزولی داشته است. اصلی ترین شاخص پذیرفته شده برای سنجش کیفیت تحقیقات در دنیای علم، استنادها هستند. استناد به معنی سند و مبنا قرار دادن چیزی یا بعبارت دیگر تکیه کردن بر آن است. هر چند انتشار نتایج پژوهش در معتبرترین مجلات بین المللی خود نشان دهنده اهمیت پژوهش است، اما تمامی این پژوهش ها از لحاظ کیفیت و مرجعیت یکی نیستند.
وی افزود: استنادها نشان می دهند کدام پژوهش از دیگری بهتر است. یافته های علمی جامعه علم بین الملل حاکی از آن است که هر چه کیفیت پژوهش بیشتر باشد، تعداد استنادهای آن نیز بیشتر است.
رییس مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری (RICeST) تصریح کرد: رتبه استنادی کشور ترکیه در سال 2005 برابر با 25 و ایران در همین سال در رتبه 38 قرار داشت. ترکیه در سال 2009 توانست به جایگاه بهتری دست پیدا کند و رتبه 22 دنیا را در اختیار گیرد. در همین سال علیرغم رشد رتبه استنادی کشور، ایران در جایگاه 30 دنیا قرار داشت. در سال 2014 ترکیه با هفت پله نزول در جایگاه 29 دنیا قرار گرفت، اما جمهوری اسلامی ایران با یک حرکت مداوم رتبه 22 استنادی دنیا را در سال 2014 کسب کرد.
دهقانی در پایان گفت: واقعیت های ثبت شده در پایگاه استنادی اسکوپوس نشان می دهند هر چند رتبه کمیت تولید علم جمهوری اسلامی ایران بالاتر از رتبه کیفیت تحقیقات کشور است، اما پژوهشگران کشور به صورت مداوم در حال بهبود کیفیت تحقیقات در کشور هستند. بر خلاف ترکیه که بیشتر بر کمیت تولید علم تمرکز کرده است، پژوهشگران کشور به کیفیت تحقیقات نیز توجه داشته اند.
در نهایت باید خاطر نشان کرد که کسب مرجعیت علمی و فناوری دنیا آنچنانکه در سند سیاست های کلان علم و فناوری نیز ذکر شده نیاز به جهاد مستمر علمی دارد و برنامه ریزی در جهت بهبود هر چه بهتر وضعیت موجود علاوه بر توجه به کمیت و کیفیت تولید علم، راهبرد مدیریت و هدایت آن در جهت تبدیل به فناوری و نوآوری در جهت رفع نیازهای کشور با توجه به آمایش سرزمین و نوآوری باید محوریت یابد.
