احتمال ناشنوایی در بیمارانی که با آنتی بیوتیک های سفالوسپورین درمان می شوند، بیشتر است.
محققان از موش های آزمایشگاهی برای اثبات ادعای خود استفاده کردند. زمانی که به موش های آزمایشگاهی آنتی بیوتیک سفالوسپورین داده شد، شنوایی آنان کاهش یافت. زمانی که این دارو به موش های مبتلا به التهاب باکتریایی داده شد، میزان کاهش شنوایی شدیدتر بود.
ادامه تحقیقات نشان داد که آنتی بیوتیک سبب از بین رفتن سلول های حسی مسئول تشخیص صدا می شود.
مدیر این پروژه تحقیقاتی در مصاحبه خود گفته است که نجات برخی بیماران مبتلا به عفونت های شدید باکتریایی، به بهای از دست دادن بخشی از شنوایی است، بنابراین جامعه علمی باید به دنبال یک روش جایگزین درمانی باشد و تجویز آنتی بیوتیک های شدید، در مرحله آخر صورت گیرد.
در این مطالعه آمده است که نوزدان نارس بستری شده در بخش مراقبت های ویژه، مهمترین قربانیان داروهای آنتی بیوتیک هستند. حدود 80 درصد از این نوزادان با آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزید درمان می شوند و این امر سبب کاهش شنوایی از دو تا چهاردرصد می شود.
کاهش شنوایی در نوزادان، آنان را در یک مسیر دشوار یادگیری قرار می دهد که تاثیر تعیین کننده ای در روند تحصیلی، رشد روانی و کیفیت زندگی دارد.
نتایج این تحقیقات در نشریه Science Translational Medicine منتشر شده است.
