آقاي دلواپس! فقط يک دقيقه نفس نکشيد

«آقاي دلواپس! فقط يک دقيقه نفس نکشيد» عنوان يادداشت روز روزنامه آفتاب يزد  است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد:

به نظر مي رسد براي آناني که همچنان دلواپس هستند و نسبت به آنچه دولت در پرونده هسته اي کرده معترض مي باشند همان جمله دخترک کپسول به دست کافي است ؛ آنجا که روي سن کنار ظريف و صالحي خطاب به حضار گفت: « فقط چند ثانيه نفستان را در سينه حبس کنيد!»اين جمله خيلي معني دار و عميق است . شايد بتوان گفت از زمان آغاز مناقشه ميان دلواپسان و دولت بر سر مذاکرات هسته اي کسي از سياسيون و کاتبان نتوانسته چنين پرمغز در اينباره سخني بگويد يا بنويسد .به جرات مي توان گفت به اندازه صدها کتاب و مقاله داخل اين جمله دخترک حرف است؛

حرف هايي که شايد واژه کم مي آورند براي بيان شان و قلمي قادر نيست آن را روي کاغذ بياورد .اي کاش مي شد تمام حرف دخترک کپسول به دست را معني کرد و نوشت اما چه سود که نمي شود .نمي شود چون بايد درد کشيده باشي تا بداني او چه مي گويد .با شکم سير و بي غم نمي شود و نمي توان جمله او را معني کرد .داستان امروز نگارنده هم همين است .خيلي هنر به خرج بدهيم فقط قادريم گوشه اي از آنچه گفته شده را قلمي کنيم .

 مع الوصف اولين و مهم ترين مفهوم اين جمله آنجاست که به مخالفان مي فهماند به جاي نق زدن و غرولند کمي (فقط کمي به اندازه يک دقيقه) خود را به جاي متضرران
تحريم هاي ظالمانه غربي ها قرار دهند. يعني اي آقايي که به مخالفت هاي گاه و بي گاه خود به مذاکره کنندگان مي بالي کمي هم به پايين نگاهي بيانداز و ببين آيا آن زيردستان (مردم) هم مثل تو و امثال تو فکرمي کنند؟ اينکه در ناز و نعمت و سلامت باشي و در رد مذاکرات هسته اي تز بدهي ساده است؛ سخت آن است که در درد باشي و يا عزيزت بي دارو مانده باشد و ساز مخالف بزني و بگويي مذاکرات را تعطيل کنيد چرا که تحريم ها بي تاثير بوده است!

 نگوييد اين گزاره به معناي بالا بردن دستان و به نشانه تسليم در برابر غرب است ؛ خير .
حرف حساب اينجاست وقتي مي شود هم عزت و استقلالمان حفظ شود و هم مردممان در رفاه باشند چرا تلاش نکنيم اين شرايط را مهيا سازيم؟! باور بفرماييد سخناني که «مژگان خطيبي(دخترک کپسول به دست) » روز پنج شنبه روي سن گفت براي ديروز و پريروز نيست مدتهاست که بخشي از مردم کشورمان به دليل تحريم هاي ظالمانه غرب در تنگناهاي دارويي و غيره هستند. عرضم اينجاست هر چقدر در آن سوي ماجرا کاسبان تحريم توانستند پولي به جيب بزنند و پورشه وارد کنند عزيزان ما در اين سو براي خريد يک داروي معمولي بايد هفت خوان رستم را طي کرده و با قيمت هاي باور نکردني و کمرشکن مواجه شوند‌. اگر باور نمي کنيد فقط يک «توک پا» به بيمارستان شريعتي در خيابان کارگر شمالي برويد. بيماران سرطاني نيازمند و خانواده‌هاي چشم انتظاري که در پياده‌رو اين خيابان چادر زده اند حرف‌هاي بسياري براي گفتن دارند. خيلي حرف...

يادش به خير! چند هفته پيش وقتي هنوز مذاکرات حساس و سرنوشت ساز وين آغاز نشده بود رئيس جمهور کشورمان در همايشي گفته بود: «تحريم‌هاي ظالمانه بايد از بين برود تا سرمايه بيايد و مشکل محيط زيست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبي زياد شده و بانک‌ها احيا شوند.» اين جملات باعث شد موجي از حملات عليه حسن روحاني آغاز شود و گفتند و نوشتند که وي حتي آب خوردن مردم را هم مرتبط به تحريم‌ها کرده است. هر چند پس از آن کارشناسان محيط زيست با علم و منطق ثابت نمودند سخنان رئيس جمهور چندان بيراه نيست اما حالا که سخنان «مژگان خطيبي» را مي‌شنويم بيشتر و بهتر اظهارات حسن روحاني را درک مي‌کنيم. غربي‌ها هدف اصلي شان آن بود که تمام زندگي مردم را تحت الشعاع تحريم‌هاي ظالمانه خود قرار دهند بنابراين اظهارات ديروز روحاني و امروز مژگان خطيبي قابل هضم است. اصلا چرا زياد راه دور برويم. پس از چند روز از سيل تهران کاشف به عمل آمده که چيني‌ها نيز در وقوع حادثه فوق به نوعي و تا حدودي مقصرند.طبق گفته‌هاي احمد مسجد جامعي عضو شوراي شهر تهران اقدامات مهندسان مبتدي چيني پروژه پر سوز و گداز آزاد‌راه تهران - شمال باعث شده هنگام جاري شدن سيل، آب نتواند از کانال‌هاي پيش‌بيني شده خارج شود و آب به سطح جاده آمده است. حال آيا اگر مي‌توانستيم پروژه‌هاي حساس خودمان را در اختيار کشورهاي توسعه يافته بگذاريم باز هم چنين گاف‌هاي هولناکي رخ مي‌داد؟ اين مثال همين نزديکي هاست و قابل لمس!

بعد از تحرير: آقاي دلواپس از محتواي کلامتان برمي‌آيد به توافق انجام شده ميان ايران و غرب رضا نيستيد. با حفظ احترام بد نيست شما هم به سخنان مژگان خطيبي فکر و عمل کنيد. فقط يک دقيقه نفس نکشيد. فقط يک دقيقه!