امیر حمیدنیا ، با بیان اینکه اگر قرار باشد روند برداشت از ذخایر آبی به همین
منوال ادامه داشته و چاره‌ای اساسی برای این معضل اندیشیده نشود، دیری
نخواهد پایید که شاهد خشک شدن تدریجی همه قنات‌ها خواهیم بود، افزود:
امروزه افت منابع آبی مهم‌ترین دغدغه‌ای است که در حوزه آبی شاهد آن هستیم و
این در حالی است که قرار گرفتن ایران در منطقه خشک و نیمه‌خشک حساسیت این
موضوع را دوچندان کرده است.
وی با تأکید بر اینکه ماحصل افت ذخایر آبی در سال‌های اخیر چیزی جز خشک شدن همه قنات‌ها نبوده است، تصریح کرد: این در حالی است که بیشتر چاه‌های دستی و کم‌عمق، کم شدن زهکشی و آب پایه رودخانه‌ها و کم شدن آب چاه‌های عمیق، تحمیل هزینه‌های کف‌شکنی و جابه‌جایی چاه‌ها به مالکین آن‌ها که در بسیاری از موارد نیز آب اولیه قابل بهره‌برداری نمی‌شود را نیز باید از دیگر مشکلاتی دانست که امروزه گریبانگر ما شده و همین مسئله باعث می‌شود تا اهتمام ویژه‌ای در برنامه‌ریزی‌ها به این مقوله داشته باشیم.
این مسئول با تأکید بر اینکه همه دشت‌های استان به لحاظ توسعه بهره‌برداری از منابع آب زیرزمینی ممنوعه شده است، اظهار کرد: بی‌تردید، حفاظت از منابع آبی امری ضروری و بسیار مهم است، این در حالی است که در این خصوص نباید دستگاه خاصی را متولی امر دانست، بلکه مسئولیت و وظیفه حفاظت از آب بر عهده عموم مردم است و باید توجه داشته باشیم که در شرایط فعلی هر گونه توسعه بهره‌برداری با حفر چاه و اضافه کردن برداشت آب منجر به تشدید موضوع خواهد شد.
مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای زنجان در ادامه با هشدار نسبت به این مسئله که حفر هر گونه چاه جدید یا افزایش بهره‌برداری ممنوعیت قانونی داشته و مردم استان به ویژه کشاورزان باید از حفر چاه غیرمجاز و برداشت غیرمجاز از منابع آب زیرزمینی در هر نقطه از دشت‌ها خودداری کنند، خاطرنشان کرد: این توصیه‌ها باید جدی تلقی شود؛ چرا که ادامه افت ذخایر در آینده اثرات نامطلوب شدیدتری را به دنبال دارد که نشست زمین به عنوان زلزله خاموش، تغییر کیفیت و شور شدن آب زیرزمینی و سرانجام فاجعه عدم امکان بهره‌برداری از این منابع و یا تهدید تمدن، نمونه‌ای از این اثرات نامطلوب است.
